nu heroes

Na het daverende succes van vorig jaar organiseerde Tivoli dit jaar wederom het Nu Heroes festival. Dit jaar werden in zowel Tivoli als in Tivoli de helling gedurende drie avonden feesten georganiseerd. Waar vorig jaar Jeff Mills, Ladytron en Paul Brtschitsch op de line-up stonden waren dit jaar onder andere Peaches, Format, Audio Bullys en Chicks on speed uitgenodigd.

De avond waar ik deze editie heen ging was degene met de meeste grote namen op de line-up. Dat was ook duidelijk te merken aan de voorverkoop, het was namelijk geheel uitverkocht. Op deze vrijdag stonden namelijk LCD Soundsystem, Chicks on speed, Peaches en 2 many dj’s in Tivoli aan de oudegracht in Utrecht.

Bij binnenkomst was het gelijk al duidelijk dat het niet rustig zou blijven deze avond in Tivoli, de zaal zat op dat vroege tijdstip al goed vol. De sfeer zat er toen ook al goed in toen de band LCD Soundsystem begon. Een band waar ik eerlijk gezegd nog nooit van had gehoord. Maar vaak als je van iets geen verwachtingen hebt valt het altijd mee. Dat was ook zo in dit geval, de band speelde dansbare uptempo muziek met veel percussie. Het was verrassend goed en je kon nauwelijks stil blijven staan, een mooie binnenkomst dus voor ons.

Na een intermezzo begeleid door de beats van dj Freek Fabricius stond de volgende live act alweer op het programma. De dames van Chicks on speed zouden gaan optreden. Chicks on speed zijn een geval apart. Een groep dames die je het beste misschien nog kan omschrijven als een feministische punk groep. Ze staan bekend om hun teksten en leuke outfits. Ook tijdens dit optreden kwam dit weer naar voren in de felle kleuren die ze droegen. Maar het optreden zelf vond ik een beetje tegenvallend. Ik vond het vrij mat en ik vond dat ze maar weinig interactie hadden met het publiek. Het enige hoogtepunt was dat Peaches even tussendoor meedeed tijdens het nummer We don't play guitars, maar daar bleef het dus bij.

Na alweer een intermezzo van Freek was het de beurt aan de Amerikaanse inwoonster van Duitsland Peaches. Deze dame is een tijd geleden verhuisd naar Duitsland omdat de Amerikanen niet echt gecharmeerd waren van haar muziek waarin vaak woorden als sex en fuck voorbij komen. Gelijk werd al duidelijk dat deze vrouw geboren is voor de bühne. Elk nummer werd met zoveel energie gebracht en het publiek werd er ook enthousiast van. De nummers, acts en outfits volgde elkaar in hoog tempo op en het publiek smulde van de goede performance. Zowel oude als nieuwe nummers van haar laatste album Fatherfucker werden luid meegezongen en de interactie met het publiek was erg mooi om te zien. Mensen die af en toe het podium opgesleept werden en je zag zelfs een paar mensen crowdsurfen en springen in een heuse pit. Het publiek ging ook helemaal uit zijn dak toen een van de danseressen in eens aan de slag ging met hoepels. De act werd na een lang optreden afgesloten met het nummer Fuck the pain away van haar eerste cd The Teaches of Peaches.

Toen was het tijd voor de Belgische 2 many dj’s. In de bekende stijl die je ook op hun Soulwax cd terug vind sloten ze af. Verschillende stijlen platen leuk mixend door elkaar. Zo hoorde ik ook weer The Rapture - House of jealous lovers voorbij komen! Het was een goede afsluiting van deze avond. Met de muziek en de sfeer zat het meer dan goed en behalve een ietwat tegenvallende Chicks on speed vond ik het een erg geslaagd feest.