Traffic, Tsunami-Mono-Pure Plastic verenigd By Ro, 24 January 2004

Lieve X, 23 januari
Zoals je weet bestaat mijn halve leven naar het zoeken van vluchtwegen. Het klinkt raar, het is de waarheid.
Ik zou graag willen weten wat je te zeggen hebt, als ik mijn mond hou, als ik eindelijk mijn mond hou. Ik zou willen weten hoe woordloos een stilte kan zijn. Omdat ik weet dat duizend woorden af en toe minder zeggen dan een stilte van een seconde.
Let me finish this dream. I must cry.
Dexter.

Het is alweer een tijd geleden dat ik je heb geschreven. Ik ben een tijdje weggeweest, maar zoals je weet blijf ik nooit lang weg.
Gisteravond was ik in de Melkweg, Traffic. Daarvoor hadden we even wat gedronken bij een vriendinnetje op Surinamerplein, ook hadden we nog wat muntjes van werk die we zeker even moesten opdrinken op het Leidseplein. Dus goed gevuld waren we zeker toen we bij de Melkweg naar binnen gingen. Natuurlijk was de groep uit het Gooi er ook weer. Bart Skils draaide van twaalf tot twee, en hij bevestigde voor de zoveelste keer de afgelopen maanden, sinds Awakenings, sinds de vorige Traffic, sinds Voltt, dat hij inmiddels behoort tot de betere dj's. Toch zouden we hem graag een keertje willen horen afsluiten, ik ben, zoals je weet een liefhebber van goede techno.

Om twee uur zou een maatje van Oscar Mulero een liveset gaan doen. Je weet wel, zonder platen, maar met een drumcomputertje en een zooi knopjes. Christian Wünsch. Inderdaad, dat is die Spaanse producer die onder andere Contamination en tig andere goede producties op zijn naam heeft staan, onder andere onder het label van Mulero: Tsunami.
Ik heb trouwens een goede tip voor je, ook van Tsunami, Takaaki Itoh. Moet je maar even wat dingen dowloaden. Maar dit terzijde.
Ook was het even tijd om te chillen en wat bij te praten met de jongens. Het melkweg cafe, kan zo de melkweg coffeeshop genoemd worden. De sfeer was ook uitermate relaxed, net als binnen trouwens. Hier was het tijd voor wat rustigere minimale muziekjes. De jongens van Mono hadden hier de touwtjes in handen, weet je nog dat ik je vertelde over dat feestje in de 020?
David Labeij, Eelco, Boris Werner en Aron Friedman waren dus ook in het cafe. Leuk voor ons, maar misschien minder leuk voor hunzelf. als ze optredens moeten missen van Skils en Wünsch.
Wünsch was de persoon die ik nog nooit had gehoord, en waarover ik geweldige dingen had gehoord. Bart had het volk al in extase gebracht met enkele knallers op het einde van zijn set met net als op Awakenings weer enkele off beat platen, wat toch altijd goed is voor wat handen in de lucht, en interne schreeuwmomenten. Ik wilde graag dat je bij me was op die momenten, maar je moet het doen met de foto's die later hier ook bijgezet zullen worden.
Wunsch toch ook bekend om zijn off beat, en om zijn duistere sound, maakte het zeker waar.

Onder andere zijn knaller Contamination kwam voorbij, alsmede enkele andere eigen producties. De man, die een shirtje aanhad van Tsunami -Skils trouwens van Warm up, verzorgde zijn set niet 100% live. Wat toch behoorlijk jammer is, maar ik kan bijna geen enkele live act opnoemen die wel 100% live is. Ook al lijkt het misschien dat ik nu Chinees ga praten, het is eigenlijk vrij simpel. De dj loopt gewoon zijn lijstje af met knopjes die hij moet open en dichtdraaien, met voorgeprogrammeerde dingetjes. Vandaar dus niet live, maar zoals je zou zeggen in zangtermen: playback.

Hierna, de Engelsman Mark Broom. Van hem had ik je nog dat slipmatje laten zien, die ik had weten te veroveren op Speakerplay toen hij een daverende set neerzette. Broom de man die bekend is met zijn label Pure Plastic en die al meer dan honderd (!) producties op zijn naam heeft staan.

Hij was de man die het licht uit moest doen in de Melkweg, of, zoals je wilt, het licht aan. Zijn eerste uur was zeker vermakelijk. Hele drukkende techno, wat mij bij vlagen deed denken aan de sound van Secret Cinema op Awakenings, en wat ik het beste kan omschrijven als kogeltechno. Loodzware bassen denderden uit de speakers, en hoewel eerder op de avond de speakers een beetje overstuurd leken, was er nu niks meer aan de hand. Misschien wel het hoogtepunt van zijn set was zijn eigen productie onder de naam Rue East - Birmingham, onder andere geproduceerd met Ben Sims. Hierna verwachten we toch echt wel een tempootje hoger, maar dat lukte hem niet helemaal. Het laatste uur draaide hij meer hypnotiserende techno met af en toe een vlaagje acid, in plaats van de lijn van de avond voort te zetten, en misschien wel rauw en duister af te sluiten. Misschien een beetje teleurgesteld in het laatste uurtje Broom, toch kan ik zeker voldaan terugkijken op Traffic.
De visuals die me deden denken aan alles wat ik nu mis, Dexter van Villalobos in het cafe, de groep met wie ik was, en een geweldig optreden van Skils hebben een editie van Traffic weer vervolmaakt.

Hou Traffic on tour in de gaten, en let op de line up voor de volgende Traffic in maart (?) Skils heeft, zoals je weet, een neusje voor opkomende nog relatief onbekende dj's die potentie hebben om mensen dit melkwegstelsel uit te blazen.
Misschien, ben je er volgende keer wel bij?

Roderik Bratianu Melkwegcafe Amsterdam

Let me finish this dream.
I must cry.

Party pics: here!