Zenitlabelparty met een vleugje Cocoon By Ro, 1 December 2003

Ik blijf het iedere maand herhalen: Iedere laatste zaterdag van de maand wordt de Escape in Amsterdam omgetoverd tot een technotempel met de grootste technoartiesten van dit moment. Phonopunk die de Escape bewoont op Mainstage is inmiddels bekend onder het technopubliek en het blijkt voor hem een prima staaltje pr werk aangezien hij niet alleen af kan kijken bij de dj's wat zij nou werkelijk doen en hoe ze dat werkelijk doen, hij draait zich ook leuk de kijker in voor buitenlandse bookingsmensjes en kantoortjes die naar hun eigen exportprodukt komen kijken. Deze maand op het menu: Marco Carola en Paco Osuna naast de resident Phonopunk oftewel Gideon Bouwens. Met andere woorden, een waar Zenit labelparty met Carola als grootste publiekstrekker, en Osuna als zeer vermakelijk dj hulpje, zo constateerden wij achteraf.
Voor de mensen die op Mysteryland een oogje in het zeil hebben gehouden in de Cocoon tent van GroBmeister Sven, bij het optreden van Marco Carola, waren de verwachtingen hoog gespannen. Hij heeft daar op het Floriade terrein de bloemetjes laten bloeien waar dat nog niet het geval was. Ik had mezelf voorgenomen om niet teveel te verwachten, aangezien ik bang was dat alles in het niet zou vallen bij al het geweld van Traffic vorige week.

Eenmaal binnen waren we opgelucht dat het binnen niet regende, wat het buiten wel deed. Phonopunk gooide zijn laatste platen op de draaitafels, en hoewel wij hem een klein kwartiertje hebben horen draaien, blijkt hij steeds weer te verassen met zijn sets. Misschien niet baanbrekend, maar zo'n talent moet je wat credits geven, helemaal als hij van een technoplaat de crossfader naar een electro plaatje swingt, en weer terug. Hierna was het de beurt aan Osuna die het publiek mag gaan uitleggen wat Zenit precies inhoudt, alvorens labelbaas Carola die gedachtengangen mag doorvoeren naar, zo hoopten wij, meerdere climaxen. Osuna (Esp) bleek de kunst van het draaien goed te beheersen; op een enkele grove fout na (waarvan we de schuld maar geven aan een dwarrelend stofje op een van zijn platen, of een korte aardbeving die wij niet voelden maar zijn decks wel) was zijn set goed opgebouwd. Veel groovy platen bereikten de dansvloer alwaar veel danspasjes werden uitgevoerd. Het mainstage publiek, dat zoals in eerdere reports gezegd, is vaak niet technominded en weet af en toe niet wat het aan moet met pompende bassen en lopende highats. Dit keer werd er niet alleen toegankelijk gedraaid, ook voor een niet technokenner, maar waren de mensen ook een stuk vrolijker dan vorige editie met Ben Sims.
Osuna vond het nodig ons eraan te herinneren dat de winter is aangebroken en een mooie zomer achter ons ligt, door DK - Murder was the bass te draaien, waarop mijn benen subito stil gingen staan, ik even een traantje heb weggepinkt denkende aan die mooie zaterdagen waarop we dit nummer zeker vier keer hebben gehoord op Awakenings en later Dance Valley minstens tien keer. Wederom werd zo'n hitje uitermate goed ontvangen door het af en toe vrolijk hoppende publiek. Dit was techno les 1; groovy, niet gewaagd, prima aan elkaar gemixt, en af en toe een opstapje naar les 2 welke niet bereikt werd. We waren dus hard toe aan Marco Carola helemaal toen we hoorden dat deze Napolitaanse held tot half 6 zou doorgaan, wat volgens mij als het aan hem zelf zou liggen half 8 zou worden, denkende aan Teqnology toen hij anderhalf uur door moest vanwege de no-show van Kremer en Pogadl, en Mysteryland waar zijn optreden ook uitliep vanwege Hawtin die niet op tijd zijn bed uit kon komen. Hierbij moest ik meteen denken aan Ben Sims die vorige maand stipt om 5 uur stopte, toen er nog een uur doorgegaan kon worden.

Inmiddels stond het volume alweer aardig hard, en Carola wist daar prima op in te spelen zoals we dat van hem gewend zijn; hoge tonen die hoger werden, nog hoger werden, en op het moment dat je je afvraagt hoelang je trommelvliezen zoveel gif kunnen dragen draaide hij heerlijk de rollende bas naar binnen, hetgeen in onze gehoorgangen werd ontvangen als een warm bad na een regenachtige dag. Deze hoogtepuntjes wist hij enkele keren te realiseren, en bracht de Escape in opperste staat van vreugde. Hij deed zijn label eer aan door in die stijl te blijven draaien; groovy, swingend, maar toch interessanter dan zijn voorganger.

Om kwart voor vijf waar veel dj's uit onkunde, dan wel uit een acute adrenalinekick harder en rauwer gaan draaien, gooide Carola de knop de andere kant om: Hij wisselde minimale platen af, met filosofische geluiden wat meer in de buurt kwam van een Cocoon labelparty dan van een Zenitlabelparty, wat wij meer dan heel leuk vonden. Helaas volgde weer een korte en hevige aardschok, en kregen we zowaar hierna nog een teleurstelling te verwerken: Way of life, waar tegenwoordig ook al een clipje van draait op Mtv 's avonds laat als Mtv het aandurft. Desalniettemin was de laaste drie kwartier heel erg lekker, en bevestigde dit dat Carola niet zomaar een dj is, maar een dj die weet hoe je mensen gek krijgt, en die durft andere dingen te doen dan hersenloos gaan beuken, zonder dat laatste af te keuren. Zijn laatste plaat "You spin me round round round" was een waardige afsluiter van zijn set, en hierna volgde de onverwachte verwachte allerlaatste plaat die ook zeer zeker paste in het plaatje van Cocoon, of Zenit, of allebei, maar in ieder geval in het plaatje Carola. Wat een prima set heeft die man weer neergezet!
Phonopunk wist mij halverwege de avond te vertellen dat Mainstage meer Nederlandse produkten wil gaan boeken en zowaar zag ik een flyer met volgende maand Steve Rachmad a.ka. Ignacio a.k.a. Dreg a.k.a. een van de beste technoartiesten uit Nederland, zo niet de beste. Dat belooft wat!

Roderik Bratianu