Integrate voor het eerst in het Paard, Den Haag By Paul Bergenh., 3 November 2003

INTEGRATE, PAARD, DEN HAAG

Lang moeten wachten op deze editie van Integrate. Het was alweer even geleden dat de consorten van Musikatremenda hun ding konden doen. Een organisatie die een locatie als het atrium van de Haagse Hoge School laat schieten is een organisatie met lef!

Een locatie als het Atrium laten schieten….laten we het wel in perspectief blijven bekijken. De kans om een terugkerend TECHNO feest in het haagse Paard te geven, laat je ook niet aan de neus voorbij gaan. “Deze locatie hebben wij "gekozen" omdat deze op dit moment de meest geavanceerde techniek en architectuur heeft, en omdat wij al een langlopende samenwerking hebben met het Paard”. Vele hebben in de rij gestaan om hier iets te mogen doen. De agenda van de koninklijke muziektempel staat dan ook vol met optredens van grote namen. Voor vanavond was er een mooi menu!

De Integrate feesten staan bekend als feesten waar niet alleen de oren kunnen genieten van de beste sound maar waar ook de ogen goed de kost krijgen. Het thema playtown, joystick madness deed mij branden van verlangen! Maar, haastige spoed is zelden goed en de lange rij voor de entree was hier het bewijs van. Van Integrate feesten zijn we niet anders gewend dan dat er flink gecontroleerd wordt. Een goede zaak overigens. Wel jammer is dat een feest, op voorhand, al zoveel moet goedmaken als je 3 kwartier in de rij moet staan. Het duurde dan ook totaal 50 min voordat ik de grote zaal in kon lopen. Dit is absoluut veel te lang en wil ik de organisatie niet onthouden.

Het podium in de grote zaal was dit maal ingericht als atelier waar diverse kunstenaars hun kunsten vertoonden. Er werd niet alleen muziek gemaakt en gedraaid maar er was ook een live-act van wel heel bijzondere aard te aanschouwen. LIVE painting, op het podium. Er werden, netjes volgens het thema, helden uit videogames geschilderd. Rond de klok van 12 begonnen de schilders aan hun opdracht. De opdracht luidde: “Afmaken voordat het feest is afgelopen”. De muziek van Andre Galuzzi moest op dat moment voor inspiratie zorgen. Deze nieuwe Sven Vath had de eer af te mogen trappen op deze editie. Hij deed dit technisch hoogstaand maar een platenkeuze die wel erg deed denken aan de Duitse grootmeester. Overigens de eerste keer dat ik deze DJ heb mogen aanschouwen. In mijn oordeel over hem wil ik niet verder gaan dan een goeie imitator. In het begin van zijn set was het, in tegenstelling tot wat de rijen deden vermoeden, in de grote zaal niet druk. In de kleine zaal stond op dat moment, de in Den Haag o zo bekende, Branz achter de decks. Hij draaide een minimale set en had daar niet minder dan 3 decks voor nodig. Het gehalte Branz fans lag in deze zaal dan ook erg hoog.

De basislijnen stonden inmiddels op papier en de schilderijen kregen gezicht. Echter nog net niet genoeg om te ontcijferen welke “helden” het zouden worden. Wel kreeg de avond meer vorm. Dit in de vorm van meneer Heil. Johannes Heil. De dikke Duitser liet er geen gras over groeien en gaf direct vol gas. Zijn laatste album (20.000 leagues under their skin) is experimenteel te noemen. Vele diepe tracks die rustgevend aandoen. Zeker niet te vergelijken met de live-act die hem vanavond tot zweten bracht. Volgende tegenvaller van deze avond was het uitvallen van de muziek. Hebben de facilitaire mensen van het Paard niet geleerd van de vorige keren? Ook op deze avond viel de muziek uit door de brandmelder. De eerder aangekondigde actie van de facilitaire dienst om hitte melders te plaatsen in plaats van rookmelders was dus nog niet doorgevoerd. Reactie van de organisatie van Integrate laat in ieder geval niet te wensen over en zij hebben mij op het hart gedrukt dat de maandag na het feest de melders wel zijn vervangen. Als goedmaker kon ik wel weer een blik werpen op degene die zorgde voor de mooie schilderijen. Door de bruine kleuren die werden gebruikt kon ik al 1 van de figuren herkennen. Het was “Donkey Kong”. Johannes Heil, proffesioneel als hij is, pakte zijn set goed op en gaf tot aan het einde blijk van zijn techno interpretatie. Hard, monotoom en bol van techniek.

De drukte mocht niet verhinderen dat wij veel plezier gingen beleven aan de volgende Brit die wij allen kennen als Surgeon. Binnen Nederlandse technokringen onsterfelijk geworden na zijn onvergetelijke set op Mainstage in de Escape eerder dit jaar. Deze meneer gaat al geruime tijd mee en trekt ook onder de naam British Murder Boys (Surgeon samen met Regis) veel bekijks. Surgeon, gebruik makend van Final Scratch, begon waar Heil was geëindigd (logisch?) met een harde set die tot overmaat van ramp (ook) technisch niet helemaal goed klonk. Erg monotoon werd het hierdoor. Het geluid, in de reeds verstreken uren, was wel van hoog niveau. De schilderijen oogstten echter steeds meer bewondering, de Sonic, Mario, Kong en wulps gekleede Japanse (?) kregen vorm. Vorm en kleur!

Beneden in de verzamelruimte was het ook goed vertoeven. Deze ruimte deed dienst als doorgang naar de toiletten en als chillout. Er was zelfs een boetiek te vinden waar “Sharon” haar, zelf ontworpen en gemaakte kledij (merk Lazy One te koop bij YDU aan de Keizersgracht in Amsterdam), aan de vrouw probeerde te brengen. “I have no complaints about this night” kon ze vertellen.

Surgeon stond aan het einde van zijn set en oogstte een hoop good will door langer door te gaan dan het tijdvak aan gaf. Een mooie toegift! Tijdens het dank woord van organisator “Frank van den Bold” aan het publiek werden door alle vier de kunstenaars de laatste handen gelegd aan het schilderij met de wulpse Japanse. En voordat Frank verklapt had dat op de volgende Integrate grootmeester “Rush” komt opdraven, waren alle vier de schilderijen klaar! Eind goed al goed!

Yno Dunnewijk van Musikatremenda “Rush is de naam die wij nu 100% bevestigd hebben, we zijn natuurlijk bezig met een mooie line-up die ook de liefhebber van progressievere en experimentelere muziek zeker tevreden houdt”. “Over de wacht rijen. "De volgende Integrate gaan we natuurlijk meer personeel inzetten en we moeten de mogelijkheid hebben om meerder deuren open te gooien. Ik vind het moeilijk om een heus statement te geven omdat we echt nog stevig moeten evalueren binnen de organisatie, maar ook met het Paard”.

Hierbij wil ik Musikatremenda bedanken voor de toegangskaart.