Veel dingen hebben organisatoren van festivals in de hand maar een ding hebben ze niet in de hand en dat is het weer. Deze zomer zijn de weergoden tot nu toe heel erg aardig geweest voor deze organisatoren want op menig festival heeft de zon volop geschenen. Zo ook waren de vooruitzichten voor deze nieuwe editie van Dancevalley erg positief, het zou in het hele land weer tropisch warm worden. Aangezien recreatiegebied Spaarnwoude, waar ook deze editie van Dancevalley werd gehouden, wat dichter bij de kust ligt in vergelijking tot de gemiddelde Nederlandse plaats was het er heel goed uit te houden.
De line-up van deze editie was ronduit indrukwekkend te noemen, niet alleen vanwege de kwantiteit maar ook vanwege de kwaliteit. Niet alleen stonden er rond de 150 dj's op de line-up maar ook namen als Sasha, John Digweed, Kevin Saunderson, Derrick May, Tiësto, Carl Cox en nog velen anderen stonden op de line-up.
Aangezien er zoveel dj's stonden die ik wel wilde zien ging ik deze keer extra vroeg richting Spaarnwoude toe om zodoende de tijd optimaal te kunnen benutten. Rond een uurtje of 11 kwamen we dan ook aan op het terrein. Na het eerst even verkent te hebben en daarna even kort ontbeten te hebben bevonden we ons al snel op weg richting de tent die gehost werd door Bedrock en Excession. De tent was redelijk versierd maar het meest opvallende waren de vele kleine tv-schermen en de regie die de beelden daarvoor regelde die zich in het midden in een glazen 'kast' bevond. Op dat moment was de man achter de Earth avonden, Per, al aan het draaien. Hij draaide lekkere plaatjes voor deze vroege ochtend alleen mixtechnisch liet hij hier en daar wat steekjes vallen. In deze tent was het nog niet zo druk dus na een tijdje besloten we dan ook om verder te gaan met onze toch over het festivalterrein.
We hoefden niet ver te wandelen want naast de Bedrock en Excession tent bevond zich de tent die gehost werd door Loveland. Deze tent viel ook gelijk in het oog, door de massa zonnebloemen die er voor de ingang 'groeiden'. Binnen hadden ze ook voor iets speciaals gezorgd, er was namelijk een fontein geplaatst die in diverse patronen water sproeide. De Fransman Sebastian Leger was degene die achter de draaitafels stond. Vooraf had ik veel goede dingen over hem gehoord en was dan ook erg benieuwd naar zijn set. Hij maakte echt alle verwachtingen waar en zet een heel erg lekkere house set neer. De sfeer zat er ook al gelijk goed in bij deze tent en ik had al meteen het festival gevoel te pakken.
Na dit goede begin vervolgden we onze weg en viel ons oog op het kleine tentje van Electronation. Electro is hot en dat werd bevestigd door middel van de plaatsing van deze tent op de line-up van Dancevalley. Het was weliswaar geen grote tent, maar hierbij paste zeker de definitie klein maar fijn. Toen we aankwamen was Terry Toner bezig met zijn live act en het klonk wel aardig, maar toen kwam er ineens een gitarist bij die het bovendien ook nog ondersteunde met zang. Dat gaf toch wel een extra dimensie aan het optreden en ik vond het erg goed klinken.
Vervolgens was het de beurt aan de live act van Chickenlips. In vergelijking tot de act van Terry Toner was het een stuk rustiger en dieper maar het klonk zeker niet verkeerd. Maar we waren weer toe aan wat spektakel en vertrokken zo weer richting een andere tent.
Eenmaal de smaak van de live acts te pakken gingen we naar een andere live act, Hybrid. Dit trio uit Groot Brittanië stond in de Bedrock en Excession tent. In het begin van het optreden had ik meer het gevoel dat ik naar een concert aan het kijken was, de nummers die ze speelden neigden erg naar pop en het grootste gedeelte van het publiek keek toe. Daarna werden de nummers wat steviger en neigde het steeds meer de progressive kant op en vooral de afsluiting was erg leuk om te horen. Overigens hadden we hiervoor nog een heel klein stukje Armin van Buuren gehoord maar daar waren we toch al weer snel weg omdat het naar onze smaak toch teveel de hardtrance kant opging.
Tijdens de verkenning van het terrein aan het begin van de ochtend was de Global Stage ons ook al opgevallen. Deze stage die gehost werd door Carl Cox viel ook in het oog door dezelfde man. Er hingen namelijk diverse afbeeldingen van hem als versiering en er hing zelfs een heus Carl Cox hoofd. Toen we daar aankwamen was de dame achter het label Terminal M al druk bezig met haar set. Monika Kruse had het tempo er al goed inzitten en bleef dat ook zo vol houden gedurende haar set. Veel bekende nummers kwamen voorbij en haar recente hit Latin Lovers mocht daarbij natuurlijk ook niet ontbreken. Met veel gejuich werd haar set ontvangen en het publiek was erg enthousiast.
Na dit muzikale geweld was het tijd voor de Nederlander die de laatste tijd flink aan de weg timmert in de wereld die dance heet. Via diverse remixen en ook onlangs een Essential mix blijft hij niet onopgemerkt. Ik had hem tot dit optreden nog nooit horen draaien en heb daar nu achteraf eigenlijk wel spijt van. Zo, wat zette Sander Kleinenberg een heerlijk set neer! Heel veel onbekende leuke nummers kwamen voorbij. Zo hoorde ik een remix van Madonna's nummer Hollywood die erg goed klonk. De sfeer was in deze tent ook super te noemen, de mensen hier ging goed uit hun dak.
Ene Johan Cruijff zei ooit: elk voordeel heeft zijn nadeel. Dat was op dit festival ook zo. We stonden zwaar uit ons dak te gaan op Sander Kleinenberg maar wilde ook absoluut het duo Deep Dish horen die op hetzelfde tijdstip draaiden in de Loveland tent. Een echt luxeprobleem dus. We hebben het opgelost door dus eerst een uurtje Sander Kleinenberg mee te pikken en daarna een uurtje van de heren van Deep Dish. Dit duo is op dit moment hot in de muziek business, veel bekende artiesten willen graag hun nummers remixen door Deep Dish. Ik had ze al eens eerder gehoord op het Sound Vision festival, waarvan ik overigens jammer vond dat het dit jaar niet door ging maar dat even terzijde, en daar was het ook al genieten. Op het moment dat wij de tent binnen kwamen waren ze al een uurtje bezig en het aanwezige publiek ging goed uit haar dak. Ze lieten horen waarom ze zo geliefd zijn en ik had er dan ook geen spijt van dat ik de goede set van Sander Kleinenberg had verlaten hiervoor.
Aansluitend draaide de Haagse trots Remy. Ik val misschien weer in herhaling maar hij maakt het er ook naar. Elke keer als ik hem weer hoor levert hij mixtechnisch en ook qua platenkeuze goede sets af. Ook deze keer was het een uur lang weer ouderwets genieten van de muziek die hij draaide.
En toen was het tijd voor een unieke gebeurtenis in de Nederlandse dance-scene. Sasha & Digweed zouden daadwerkelijk samen in Nederland gaan draaien. Vele mensen werden helemaal gek van blijdschap bij het bekend worden van dit feit. Ik zelf wilde ook erg graag deze 2 toppers in actie zien. De Bedrock en Excession tent was tot aan die tijd nog niet helemaal vol geweest maar bij deze toppers werd het dan toch echt druk. Na een plaatsje vooraan gevonden te hebben kon het spektakel beginnen. Eerst was het de beurt aan Sasha die rustig begon. Na een tijdje nam John Digweed het over en werd het wat steviger. Wat bij beide mannen opviel was dat al het mixwerk naadloos in elkaar over ging. Ik zei nog tegen een vriend: bij deze dj’s hoop je eigenlijk op een foutje als bevestiging dat ze wel menselijk zijn. De sfeer was ook hier echt top en ik verliet dan ook met pijn in mijn hart wat eerder deze tent aangezien ik mijn trein moest halen.
Op dit feest heb ik het erg naar mijn zin gehad. Van tevoren waren veel mensen ontevreden over de prijzen maar wat mij betreft was het elke Euro waard. Natuurlijk werkte het weer erg mee maar de line-up was natuurlijk ook erg goed. Ik heb aardige grote namen gehoord maar als ik er dan bij vertel dat ik bijvoorbeeld ook nog Derrick May, Kevin Saunderson & James Zabiela, die ik overigens wel tegen kwam vooraan bij Sasha & Digweed, gemist heb dan kan je met recht spreken over een luxeprobleem.
Hierbij wil ik de organisatie van Dancevalley nog bedanken voor de kaarten.