Vrijdag 20 februari was het weer tijd voor een Electronation in De Helling. Dit zou niet zomaar een editie worden, maar een Electronation Special! De Duitse producer Antony Rother zou de speciale gast zijn deze avond. Deze man is voor mij dé life act onder de life acts. Hij sleept altijd een heel circus aan apparatuur mee het podium op en doet werkelijk alles, inclusief alle stemmen, live op het podium. Helaas had ik hem zelf nog nooit aan het werk gezien. Reden genoeg voor mij dus om naar Utrecht af te reizen.

Bij binnenkomst moest ik even twee keer knipperen met mijn ogen. Wie stond daar te draaien, Don Diablo ??!! Ik kreeg gelijk hardhouse kriebels! Desalniettemin draaide hij een lekker electro setje met leuke plaatjes. Remixen van Kelis – Milkshake en Nirvana vs Adam Freeland kwamen voorbij. Hij sloot af met een coole remix van Britney Spear’s Toxic.

Hierna nam Stineaux het roer over. Hij haalde het tempo er flink uit. Wel mooie volle platen maar meer om te luisteren eigenlijk dan je er heftig op te bewegen. Tijd om wat te drinken te gaan halen en ons klaar te maken voor de man van de avond.

Tegen het einde van de set van Stineaux liet Rother zijn gezicht zien. Snel een plekje vooraan gezocht om het allemaal goed te kunnen zien. Rother checkte nog wat kabels en knoppen en rookte rustig zijn peukie op alvorens aan zijn set te beginnen. De samplers, synth’s, computers en vocoder waren ook weer uit Duitsland meegekomen.

Temidden van al zijn apparatuur begon hij zijn set. Hij opende, net als op zijn laatste cd Life is live is love, met Machine World. “i’m automatic, i’m a machine” knalde er uit de speakers. Schitterend om te zien dat er eens niet op een knopje gedrukt wordt, maar dat de man daar zelf staat te zingen. In de anderhalf uur die volgde was Rother druk bezig met de knoppen, zingend en spelend op de synthesizers. Onder andere Die Macht, Generation Electro, Hacker en Live is Life kwamen langs. Het was niet alleen een genot voor het oor, maar ook om naar te kijken was dit zeer aangenaam . Zeker een toegevoegde waarde aan de muziek! Tijdens de climaxen in zijn set ging het elke keer goed los. Glimlachend knalde die dan de bassen er weer in. Hij sloot af met mijn persoonlijke favoriet Little Computer People. Na een staande ovatie kregen we nog één nummer als bonus. Hierna was het dan helaas het optreden van Rother echt afgelopen. Hij kwam nog wel even naar voren op het podium om wat foto’s te laten maken en handjes te schudden.

Van de afsluiter Dion niks meer meegekregen. Ik vond het wel mooi geweest. Kwam voor Rother en die heeft ruimschoots aan mijn hooggespannen verwachtingen voldaan!

Comments

  • Goedie

    Goedie

    22 February 2004

    Haha, die reactie op de naam van Don Diablo had ik ook. Moest ook echt even twee keer kijken of dat echt op het scherm stond :D

    Leuke review, ik heb het bijna helemaal op dezelfde manier beleefd, zie ook mijn reactie hier

  • Heinos

    Heinos

    22 February 2004

    Joh, wist helemaal niet dat jij er ook was! Volgende keer drinken we een biertje :-)

  • Goedie

    Goedie

    22 February 2004

    Als ik de foto's zo bekijk, zie ik dat ik net aan de andere kant van de zaal stond :). Volgende keer inderdaad een biertje drinken. Ik stond trouwens ook even bij het handje schudden vooraan en heb nog een foto van Rother tijdens handtekeningen uitdelen.

  • Heinos

    Heinos

    22 February 2004

    Vond het wel een vrolijke kerel! Maar ja wat wil je… als ik zulke muziek zou kunnen maken zou ik ook altijd vrolijk zijn &) De helling is niet zo groot dus de andere kan van de zaal was niet eens zover weg!

  • Goedie

    Goedie

    22 February 2004

    Nee inderdaad, de helling is geen Rai dus dat is niet zo ver ;-):D

    Inderdaad ook mooi dat Rother er zelf ook zoveel plezier in had, dat vond ik ook wel positief.

Comments are closed