House muziek waar je alleen maar op kan dansen en genieten. By Goedie, 25 May 2003
Een leuke bijkomstigheid van grote feesten is het feit dat er altijd wel grote namen op de line-up staan die niet zo vaak in Nederland te bewonderen zijn. Op deze editie was dat John Digweed en hij was een van de redenen dat ik op zaterdag 24 mei afreisde richting Rotterdam voor het feest 4 Elements wat plaatsvond in de Ahoy.
Ik ben wel het type dat het liefst de deur van het feest opent, zoals laatst iemand terecht over mij opmerkte, en ik was er dan ook weer vroeg bij. De binnenkomst was dan ook vlot te noemen en het leek erop alsof het grootste gedeelte van het publiek ook later zou arriveren. Dit vermoeden werd later bevestigd toen het drukker werd. Ook zaken als jas ophangen en munten halen ging vlot, maar dat had dus waarschijnlijk ook te maken met mijn vroege binnenkomst.
Ik liep toen een eerste zaal binnen waar al snel bleek dat het de Fire-zaal was. Deze herkenning kwam niet alleen door de muziek die mijn oren tegemoet kwam maar ook door de aankleding. Midden in de zaal stonden een aantal kleine platforms met toepasselijke vlammen erop als decoratie. Aangezien het niet helemaal mijn muzieksmaak was vervolgde ik mijn weg richting de Air-zaal.
In deze hal stond aan het begin een platform voor gasten en genodigden. Daarachter was er veel plaats voor de dansende massa. Iedereen had dan ook meer dan voldoende ruimte om te dansen wat soms nog wel eens een probleem kan zijn op grote feesten. Links en rechts aan de zijkant hadden ze trappen opgebouwd zodat er de mogelijkheid bestond om alles eens te aanschouwen vanaf de tribunes van Ahoy. De echte decoratie was eigenlijk alleen maar rond de dj-booth te vinden. Daar hadden ze ook weer iets gezocht wat bij het thema van deze Air-zaal paste, namelijk ventilatoren. Links en rechts van de dj-booth stonden 2 gigantisch ventilatoren die zo nu en dan zorgde voor de nodige verkoeling. Ook heel opvallend waren de vele lasers die gedurende een groot deel van de avond de zaal verlichtten.
In de Air-zaal stond inmiddels al Guy Ordanel achter de draaitafels. Hij was mijns inziens een perfecte opwarmer aan het begin van deze nog vroege nacht. Hij draaide in het begin een beetje progressive maar ging gedurende zijn set de house-kant op. Zoals ik al eerder vermeldde was het nog redelijk rustig daar vooraan en ik besloot dan ook om na deze set een kijkje te gaan nemen in de foyer van de Ahoy, de Water-zaal.
In deze zaal werd het thema duidelijk naar voren gebracht door middel van videobeelden op grote schermen. De vj liet gedurende de avond vaak beelden zien die te maken hadden met dat thema, zoals het beeld van een zeebodem. Op het moment dat ik binnen kwam werd ik gelijk gegrepen door de muziek. Op dat moment stond Yousef achter de draaitafels. Ik had nog nooit van deze man gehoord, maar hij heeft zijn naam nu dikgedrukt in mijn hoofd geprent. Deze man draaide een heerlijke set. House muziek waar je alleen maar op kan dansen en genieten! De anderhalf uur daar waren dan ook jammer genoeg zo voorbij.
Ik wilde toen weer mijn weg vervolgen richting de Air-zaal naar Chicane, maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Er waren inmiddels wat meer mensen binnen in vergelijking tot het begin van de avond en dat was dan ook duidelijk te merken aan de verbindingsweg tussen de Water-zaal en de Air-zaal. Ondanks een aangebracht hek voor eenrichtingsverkeer verliep de doortocht maar langzaam, wat toch duidelijk merkbare irritaties opwekte bij sommige bezoekers.
Na dus wat lichte vertraging kwam ik aan bij Chicane. Ze bleken pas net begonnen te zijn omdat Johan Gielen een half uur langer had gedraaid, althans dat heb ik me laten vertellen. Tijdens deze live act kwamen de bekende nummers van ze voorbij alleen werd het al snel duidelijk dat het niet helemaal goed werd ontvangen door het publiek. Het leek erop dat het te rustig was na de wat hardere set van Johan Gielen.
Toen was het eindelijk tijd voor John Digweed. Hij begon rustig met opbouwen met progressive maar later in zijn set werd het wat harder en kreeg hij ook een groot gedeelte van het publiek eindelijk mee. Zijn hele set was voor mij genieten geblazen, veel mooie nummers voorbij horen komen en ik vond het dan ook erg jammer dat hij maar zo betrekkelijk kort draaide.
Darren Emerson was een van de andere grote namen op de line-up en hij was voor mij dan ook een logisch vervolg na John Digweed, al heb ik ook hele positieve verhalen over Sister Bliss gehoord die ik dus niet heb horen draaien. Toen ik de Water-zaal binnenkwam bleek dat de live-act van Terra Deva nog niet helemaal over was. Ze stond daar in ieder geval naast Darren Emerson met de microfoon in haar handen te zingen. Maar na de aankondiging was het toen tijd voor Emerson’s set. Hij begon redelijk stroef, maar daarna klonk het steeds beter. Ik vond de platenkeuze en de af en toe gewaagde mixen leuk om te horen.
Zoals eerder gezegd was de muziek in de Fire-zaal niet helemaal mijn smaak. Maar halverwege de set van Darren Emerson ben ik tijdens mijn wandeltocht richting de Air-zaal nog even blijven hangen in de Fire-zaal. Op dat moment draaide daar Energy Dai. Het was opmerkelijk hoe snel de platen op elkaar volgden en overal waar ik om me heen keek werd er flink gedanst. Maar ik kwam toch weer andermaal tot de conclusie dat dit niet mijn ding was.
In de Air-zaal was het dus de hoogste tijd voor Michel de Hey. Ik heb niet zijn hele set meegemaakt omdat ik iets eerder richting huis vertrok. Maar zijn set was een combinatie van heerlijke techno-platen in combinatie met de wat bekendere techno nummers. Een perfecte afsluiter dus.
Vooral muzikaal vond ik 4 elements goed waarbij Yousef en Digweed bij mij daar bovenuit staken. Dus ondanks wat kleine problemen, met betrekking tot de doorstroom tussen de Water- en Air-zaal, was dit dus een redelijk geslaagd feest voor mij.
Hierbij wil ik UDC bedanken voor de perskaarten.
Foto's staan hier.