De week van Hawtin. 5 days off. By Ro, 24 July 2005

Na een waanzinnig weekend in Berlijn, waarin we naast het party ohne ende concept ook van Hawtin ohne ende, of eigenlijk Minus ohne ende hebben kunnen genieten, was er maar een paar dagen rust. Rust? 5 days off!

5 days off staat ieder jaar weer garant –net als de grotere broer 10 days off, voor vooruitstrevende optredens van vooruitstrevende dj’s en acts, maar daarnaast ook workshops en lezingen met de Melkweg en Paradiso als bases. Op donderdag was daar de Minus avond in de Max zaal van de Melkweg, met Troy Pierce, Marc Houle, en Richie Hawtin. In de oude zaal was Akufen trekpleister, die zo bleek na afloop, net iets te weinig trok.

Na het avond programma met LCD Soundsystem begon Troy Pierce na elven zijn set, toen de zaal nog redelijk mat was, wat de beleving van in ieder geval het begin van zijn set minder maakte. Pas tegen het einde van zijn set, begon men een beetje los te komen op zijn final scratch technieken. Natuurlijk kwam het minimale zomerhitje van dit jaar weer voorbij: Return of the zombie bikers.

Marc Houle ook wel Rosaire Argyle, en Run of Stop of Restore van dit Run stop restore trio, ging links van Troy staan met zijn Korg Legacy, waarmee hij op Free your mind al verbaasde, en in Berlijn een heerlijk uurtje had weggegeven.
Natuurlijk weer veel producties van laatste LP op M_nus, met veel herkenbare effecten, en veel hoogtepunten. Een uurtje Marc Houle stelt niet teleur!

Net voor tweeën was Hawtin zijn apparatuur aan het installeren. Hij begon anders dan ik verwachtte, terwijl ik mijn verwachtingen over een Hawtin set in juli 2005 toch geen gokken meer zou noemen na het woeste weekend in Berlijn waar we deze man meer dan 10 uur hebben horen draaien. Toch vervolgde hij zijn set op de manier zoals hij begon, en zoals de avond was begonnen; een beetje mat. Nu in de Melkweg wel met zijn typerende knarsende effecten en zoemende geluidjes, maar zonder al te veel diepgang.
Zijn vuistje kwam niet of nauwelijks aan te pas, het klappen was niet aanwezig, en ook de afleiding achter de dj-booth, die hem losser lijkt te maken na zijn transformatie tot wat hij nu is, als persoon en als dj, was er niet. Hij stond redelijk stoïcijns, misschien een beetje overgeconcentreerd achter de decks, en maakte misschien daarom veel foutjes, en bracht weinig wilde hoogtepunten vergeleken met vorig jaar 5 days off in de Paradiso, of recenter in Berlijn tijdens het Love weekend.
Om vijf uur, na zijn drie uur durende set, werd er natuurlijk geschreeuwd om meer, maar professional als hij is, weet hij dat hij de organisatie niet in verlegenheid kan brengen, en eindtijd, een eindtijd betekent in Nederland, helaas.

De week van Hawtin was mij zwaar gevallen, en sloot ik hier af, zonder stem, lichtelijk teleurgesteld over deze avond, waar Marc Houle voor mij de uitblinker was en ik Akufen volledig vergeten ben, die voor een handjevol mensen zomers aan het draaien was.