Afscheid By Ro, 15 July 2004
"ik zoen
om niet te hoeven praten
iedereen
zegt hetzelfde"
De man naast me
hoest
alsof zijn leven
ervan afhangt
zijn collega geinspireerd
door zijn
eigen woorden
ratelt tussen
het hoesten door
zijn praten
werd schreeuwen
iedereen luistert
niemand die hem hoort
maar het geeft niet
hij praat toch
ik zing
het liedje waarvan
ik
de naam vergeten ben
me afvragend
welke taal ik nu spreek
de stewardess
verklaart in twee talen
welke houding
de beste is
als het vliegtuig
de grond raakt
en explodeert
iedereen hoort haar
niemand die luistert
daarna
gelukkig
een gerustellende dvd
informatie over
de nieuwste versie 737
later op schiphol
een defecte lopende band
eigenlijk
een band
maar wel
op het eind
mind your step
toch ook weer leuk
bij de bagageband
toch nog even
individualiteit
of juist niet
iedereen vraagt zich af
wanneer komt mijn tas
of beter
waar is mijn tas
en na ontvangst
zit ie nog vol?
of beter
wat is er nu weer uit?
om vervolgens
stilzwijgend afscheid te nemen
van de mensen
met wie je leeft
en belangrijker
met wie je
zonet
de voorgeschreven houding
zou moeten aannemen
voordat deze
laatste versie 737
de grond raakt
en explodeert
voor D.
met wie ik wil praten voor het zoenen
en na
Roderik
Comments
Ro
16 July 2004
Even wat anders, maar zeker een genot om te lezen! Chris vertel het maar:
Waar dag één de electro meer centraal stond, was er op dag 2 een showcase van de labels Warp en Shitkatapult.
De gierende electronica kwam ons tegemoed toen we the max inliepen! Wow! Wat is dat? Dit is live zoals het bedoeld is: een stage vol apparatuur en een artiest die de meest vage geluiden de zaal in knalt. Vol overgave stond Chris Clark zijn ding te doen en er werd genoten! Ik vond het niet altijd even dansbaar maar bijzonder was het zeker!
Terwijl T.Raumschmiere in de oude zaal liet zien dat hij ook kan draaien was in The Max Jamie Lidell inmiddels bezig met zijn liveset. Had ik het er over dat Chris Clarke live optrad zoals het was bedoeld? Jamie Lidell maakte het nog 'live-er'! Met twee microfoons en een zooi apparatuur, zong hij, samplede hij, beatboxte hij, zong hij er weer overheen, sampled hij er weer wat bij, en zo maakt hij hele nummers! Wat een artiest! Wat een genot!
Na hem nog een stukje Hakan Lidbo gezien die ook live optrad en er met een vocoder bij zong. Matthew Herbert sloot af in de grote zaal en deed dat goed! Met de vorige avond nog in de benen uiteindelijk om half vijf de melkweg verlaten… Moe maar een mooie ervaring (die electronica heet) rijker.
Marique
16 July 2004
wat heeft dit met die plee te maken?
Jammer dat ik Lidell gemist heb btw… Schijnt geweldig geweest te zijn…
Chris
17 July 2004
Haha!! Bedankt Ro!
Comments are closed