MELT! Festival By HmZ, 24 July 2005

Deel 1
Deze zomer gaat de hele familie + aanhang samen op vakantie. Leuk natuurlijk maar laat het nou net geboekt worden in het tweede weekend van augustus… Geen SMS dit jaar. Teleurstelling.
Wat nu? De festivalkriebels worden groter en na kortstondig overleg met broer Gijs wordt besloten: Melt! Ook in Duitsland en ook aan een meertje..

We vertrekken donderdagochtend 14 juli en de treinreis naar Oost-Duitsland van ongeveer 9 uur verloopt zonder problemen. Op het station van Dessau wachten we op de bus terwijl er een fikse onweersbui overtrekt. Dat belooft wat. 40 minuten later worden we gedropt bij Ferropolis. Zo’n 140 km onder Berlijn ligt deze “Stad van Staal”. Als we op de nog erg lege camping ohne pkw komen (er staan 3 tentjes) begrijpen we waarom. Naast het meer zien we het festivalterrein liggen met 5 oude baggeraars (40 m. lang en 120 m. breed) erboven uitsteken. Vet!

Snel tentje opzetten en op zoek naar water en wat eten. Er is wel een supermarkt maar deze heeft helaas niet aan ons vroege vogels gedacht, nog gar nichts aanwezig. We bietsen water bij de buren, eten onze laatste appels en sinasappels, beachballen wat en beginnen dan aan het hoofdgerecht: soep en knakworsten!
Nadat we ongeveer een uurtje hebben blootgestaan aan een invasie van grote, luidruchtige, vervaarlijke insecten die uiteindelijk zijn verjaagd door de rook van een paar vuurtjes en onze beachbalbatjes, genieten we van een heerlijke avond en nacht: een prachtige halve maan, veel sterren, vodka wyborowa en de cannabiscupwinnaar ’97.

Vrijdagochtend. Langzaamaan wordt de camping wat voller. Onze maag echter alles behalve dat. We besluiten met lege rugzakken naar het dorpje Grafenhainichen te lopen, nemen het ervan op een terrasje en met volle maag en genoeg proviand zien we bij de ingang dat de stroom mensen op gang komt. Ons plekkie is inmiddels aardig volgebouwd. Ik doe een tukkie en Gijs maakt kennis met onze Duitse buren Tobi, Anja en Svenja.
Wat later lopen we met z’n vijven langs het meer naar het festivalterrein. Het hoofdpodium bevindt zich in een soort amfi theater, daaromheen de vijf stalen reuzen met nog drie areas. Maximo Park gemist (het optreden was door de laatste onweersbui van het weekend flink in het water gevallen, hoorde ik later), naja nog genoeg andere optredens – later zou blijken dat we er nog heel wat meer zouden missen maar ach, zo gaat dat op festivals.
Onze Duitse vrienden gaan naar Phoenix, wij naar de Big Wheel stage voor Eulberg (video 23 mb, 1:15). Lekkere plaatjes, de sfeer zit er al aardig in. Bij ons na verloop van tijd ook het aantal Becks Gold waardoor de planning redelijk in de soep loopt: Tiefschwarz, Roisin Murphy, Fischerspooner… allemaal gemist. Wat dan wel gezien? Een klein stukje Metope & Ada, Steve Bug en waarschijnlijk nog wel wat andere acts. Held van de ochtend is toch wel Michael Mayer. Met een ongelooflijke grijns op z’n gezicht gooit hij het ene lekkere plaatje na de andere op de draaitafels. En maar spelen met het publiek.
Om 08.00 is het afgelopen maar net naast het terrein gaat het bij de Sleepless Floor de hele dag door. Als de Gebroeders Teichmann afleggen, vind ik het ook wel genoeg. Ik slenter in het ochtendzonnetje naar de tent en plof bij onze buren die al weer op zijn, neer. Guten Morgen!

Foto's deel 1 staan hier!

Deel 2:
Na een leuke, maar ook wat troebele nacht lig ik bij de buren op het kleed. Van slapen komt niet veel, ik dommel af en toe wat in en geniet van de zon. Gijs ligt in de tent, ik begrijp niet hoe hij het vol houdt in die sauna. M’n energieniveau wordt weer op pijl gebracht door typisch kampeervoedsel… ravioli. De rest van de dag wordt doorgebracht bij de tent en aan het meer. Aan het begin van de avond terwijl Akufen bij de Big Wheel Stage bezig is, slaap ik eindelijk wat uurtjes.

Na een lekkere douche zijn we weer fris en ready to go. Rond een uur of twaalf drinken we een waterig bakkie koffie op het festivalterrein en begeven ons naar de mainstage; Underworld gaat aantreden. Wat opvalt, is het aantal mensen. Het is aardig druk maar het relaxte van dit festival is dat er overal genoeg ruimte is, we staan dan ook redelijk vooraan in het midden.
Je kan merken dat iedereen er zin heeft. Verwachtingsvolle blikken, gejuich als de drie het podium opkomen. Het duurt even voordat ze er klaar voor zijn, een beetje gefluit en geklap, men wordt wat ongeduldig. Dan een zacht, simpel loopje, een rustige beat komt erin, heerlijk – volgens mij nieuw - nummer (video 28 mb, 2:25) waarmee ze beginnen. Na wat nummertjes waaronder [url=http://www.xs4all.nl/~hmz01/vid/Underworld%20@%20Melt%202005%20Pearl's%20girl.AVI]Pearl’s Girl[/url] (video 23 mb, 1:35), en [url=http://www.xs4all.nl/~hmz01/vid/Underworld%20@%20Melt%202005%20King%20of%20Snake%20part%20III.AVI]King of Snake[/url] (video 18 mb, 1:04) bemerk ik dat ik het eigenlijk wel een beetje gehad heb met het blije gespring (word ik nou toch een ouwe lul?) en ook realiseer ik me dat Jake Fairley gelijktijdig geprogrammeerd staat. Ik wurm me door de menigte en een paar minuutjes later sta ik bij Fairley die weer staat te huppelen achter zijn apparatuur; een lekkere mix van rock/techno. Teruggekomen bij de main stage maak ik nog net de [url=http://www.xs4all.nl/~hmz01/vid/Underworld%20@%20Melt%202005%20end.AVI]toegift[/url] (video 25 mb, 1:46) mee.

We blijven hangen, onze Duitse vrienden willen Laid Back zien die na Underworld optreden. En laid back it is. Lekkere reggea, een zeer fijne afwisseling (nog een pluspunt van dit festival; de diverse muziekstijlen/acts, voor ieder wat wils)! De drum n bass van LTJ Bukem & MC Conrad is echter niet aan mij besteed. Gijs en de anderen dansen er lekker op los en ik maak weer een rondje: Pitstop bij Galluzi in de Gemini Stage, Acid Maria bij de Big Wheel en een voor mij onbekende dj bij de kleine, gemoedelijke Mad Max Floor. We treffen elkaar weer bij een prachtige opkomende zon en een van de muzikale hoogtepunten van het festival: Anja Schneider. Diepe minimale plaatjes en goed gemixed. Ik neem alles in me op. Het grote stalen geraamte badend in de ochtendzon, mensen dansend met gesloten ogen, naar hogere sferen…

Om een uurtje of zeven belanden we weer bij de tent. Lekker chillen in de zon, wijntje erbij. Gijs heeft nog wat energie en is al aan het afbreken, over een paar uurtjes moeten we namelijk al weer weg… omgevlogen is de tijd.

Tobi en de dames brengen ons om 10.00 naar het station. We nemen afscheid en rennen naar het perron, waar aangekomen de deuren van de trein net voor onze ogen sluiten, shit. De machinist steekt z’n hoofd uit het room, wijst naar de eerste deur, gelukkig, we kunnen nog mee!

In de trein ga ik de afgelopen dagen nog eens na en ik bedenk me hoe fijn een meerdaags festival toch is. De verwachtingen waarmee je ernaar toe gaat, de planning die altijd in de soep loopt, het onverwachte, het tijdloze, mensen die je ontmoet en waar je in een korte tijd door gezamenlijk ervaringen een unieke band mee schept.

Ik wens jullie veel plezier op SMS!

Foto's deel 2 staan hier!

Check ook gijs zijn verslag.