The British Murder boys rocken Extrema By Ro, 6 October 2003

Na een nachtje Rotterdam, een heerlijke nachtrust een goed ontbijt schuine streep avondeten was het tijd voor Extrema in Eindhoven. Extrema staat bekend om de warme, gemoedelijke, lieve, feestjes, tenminste zo promoten ze het zelf. De outdoor editie doet het altijd goed, de warme, sexy house klanken, worden massaal geconsumeerd door het Extrema publiek. Bloemetjes. De zon schijnt. Genieten van het leven. 4 oktober was het tijd voor wat nieuws vond Extrema. De house werd ondergeschikt aan techno, liefheid ondergeschikt aan duisterheid, en zitten ondergeschikt aan dansen. Extrema boekt "even" een paar namen: The Youngsters (live), Derrick May, Samuel L. Session, Derrick May, The British Murder Boys, Steve Rachmad, Cari Lekebusch en anderen. Het beursgebouw in Eindhoven werd omgetoverd tot een technoparadijs, en om toch bij het oorspronkelijke concept te blijven werd er boven een zaal geopend, genaamd Futurefunk, met ook niet misselijke namen als Eric de Man en Benny Rodrigues.

De line up deed wat we ervan verwachten, ze kwamen allemaal (dank aan Lekebusch dat je je bed uit wilde voor ons) Samuel L. Session maakte enkele grove mixfouten wat niet altijd werd opgemerkt, maar vermaakte ons met lekkere platen. Hij gaf al behoorlijk gas aan het einde van zijn set, en ik ging me afvragen waar dit heen moest aangezien het pas 1 uur was.
The Youngsters deden meteen stapje terug. Deze twee jongens zijn net ontdekt, stonden in de Melkweg op koninginnenacht en hebben Impulz outdoor een extra dimensie gegeven. Toch konden ze niet echt boeien, de zang was leuk, maar de nummers sloten niet echt goed aan, en af en toe vergat iemand op een knopje te drukken, een vrij kort setje met een enkel hoogtepunt stond in het logboek van Extrema toen Derrick May het roer over nam.

Deze man, die eigenlijk geen introductie nodig heeft, weet als geen ander hoe je mensen moet vermaken, althans, zo staat hij bekend. Hij begon goed, mixte zijn eerste platen uiterst perfect aan elkaar, speelde wat met zijn mengpaneel, en gooide het tempo omlaag. House en disco platen volgden de revue, en konden niet echt boeiden, was het niet dat hij bleef spelen met zijn draaitafels. Tot overmaat van ramp ging er ook nog een draaitafel kapot, en lag de muziek enkele minuten stil. Toen het probleem opgelost was, kreeg hij een applaus, of kreeg de muziek die het weer deed applaus, of kreeg de geluidsman die het heeft gerepareerd applaus. In ieder geval, er volgde applaus, en het was zeker niet de plaat die het applaus kreeg: In een technohal is het niet verstandig om Love story van Layo en Buschwacka te draaien om twee uur 's nachts als iedereen verlangt naar tempo's die vele malen hoger licht dan dit plaatje.

The British Murder Boys zouden hier verandering in brengen. Dit beestachtige team, bestaande uit Surgeon en Regis, brengen techno naar andere golflengten, naar andere ritmes en geluiden, en zijn bij vlagen buitenaards. Vorige week wist Surgeon mijn gevoelige plekken te raken, en zo ook de gevoelige plekken van de Escape, nu deed hij dat samen met zijn maat in het beursgebouw. De eerste plaat: Surgeon - Death before surrender. Wat een opening! En van hieruit verder bouwen. Geen enkele keer was er rust, en als er al geen beat of bass aanwezig was, dan waren we opzoek naar waar die rare geluiden vandaan kwamen. Een aantal nummers van hun nieuwe plaat: British Murder Boys 2 kwamen voorbij en stelden het publiek zeker niet teleur. Dit was het geluid waar we voor kwamen.
Steve Rachmad ging hier onverstoord mee door. Met een trippy opening waar deze Amsterdammer van houdt, begon hij, waarna heerlijke monotone, irritante platen voorbij kwamen, met intense, en interne orgasmen. Weinig bekends dat voorbij kwam, maar misschien daarom des te lekkerder.
Cari was de man om ons in bed te leggen. Hij was dit keer wel zijn eigen bed uitgekomen, zag er dan niet uitgeslapen uit, maar dat zouden we hem vergeven na zijn set. Hij was er immers niet om een modeshow te lopen. Hij draaide heerlijke platen op zijn eigen Zweeds stijl, en had af en toe heerlijke off beats op zijn draaitafel liggen. Toch bracht hij niet de knallers waar velen op gehoopt had. Het tempo van Rachmad werd voortgezet, en men had misschien wat vaker een plaat zoals zijn laatste gehoord. Toch niks om over te klagen. Een hele mooie set had hij neergezet, en hij maakte zelfs een babbeltje met de mensen na zijn set. Al met al een prima gozer!!!
Jammer dat sommige draaitafelopruimers van Extrema hun macht lieten gelden toen ik voor Cari zijn slipmatje ging vragen. Toch, een zeer tevreden gevoel over mijn eerste keer Extrema. De muziek was zo goed dat af en toe de wat mindere visuals mij niet eens bereikten. De Futurefunk zaal was de hele avond goed gevuld, en Eric de Man draaide het dak eraf, met een break beat plaat hier en daar. Ik kon lekker mijn bed in, steeds zag ik die rotkop van Surgeon voor me, maar oeioei, wat een muziek maakt die man!!!

Extrema geeft de komende maanden kleine feestjes, waaronder in Las Palmas. Line ups zijn te bekijken op de site van Extrema, voor de technoliefhebbers is Monika Kruse binnenkort te bewonderen. Tot dan!

Roderik Bratianu