Traffic: eind slecht, al goed By Michael, 19 May 2003

Op de terugweg van mijn spoedbezoek aan de kapper schoot het door mijn hoofd: BATTERIJEN!!!
Ik draaide me snel om en een minuut daarna liep ik de winkel alweer uit. Het feit dat de door mij aangeschafte penlights slechts een euro per pakje kostten had al een waarschuwingslampje in mijn hoofd doen branden, dus besloot ik een extra pakje mee te nemen. Er is niets erger dan de afbeelding van een leeg, rood batterijtje op je scherm op het moment dat je een filmpje wilt maken van je vriend die tegen de planten staat te ouwehoeren!

Om kwart voor 10 kwam ik bij Bob aan. Hij kon i.v.m. tennisverplichtingen niet eerder vertrekken en ik had even op hem gewacht.
Toen we een uurtje later bij het Leidse aankwamen besloten we voor de zekerheid nog een kijkje te nemen in Café Kooper, waar het hele zooitje ongeregeld nog aan het bier bleek te zitten. Bij mijn poging de eerste foto van de avond te maken bleek dat ik beter de duurdere batterijen had kunnen kopen. Pas na 5 pogingen ging de camera überhaupt aan, en na het nemen van de eerste foto bleek dit meteen de laatste te zijn. Gelukkig had (de andere) Bob ook zijn camera mee waardoor er toch een hoop leuke kiekjes gemaakt zijn!

Vanaf Kooper was het nog geen minuut lopen naar mijn eerste Traffic. De gezellige sfeer van de Melkweg vouwde zich onmiddellijk als een warm deken om ons heen. Aron Friedman was de eerste DJ van de avond. Zijn technisch zeer kundige set met als hoogtepunt Trommelmaschine van Der Dritte Raum bracht me al voor middernacht aan het zweven.

Hierna was het de beurt aan Bart Skils, in mijn ogen de man de avond. Ik wist 2 uur lang niet wat ik hoorde en het Traffic-publiek was het duidelijk met mij eens. Ook Bart had door dat zijn set aansloeg en dit zorgde voor een nog intiemere sfeer.

Om 2 uur verscheen Regis ten tonele. Hij verzorgde een live act van een uur waarvan ik erg heb genoten. Het had naar mijn mening echter niet langer moeten duren, aan het eind was ik wel toe aan een nieuw geluid.

Dit geluid moest komen van Diego, die het feest afsloot.
Deze maakte echter van begin af aan fout na fout na fout… en zijn platenkeuze was al niet veel beter!
Deze wanvertoning ging de volle 2 uur door, waarna Diego met de paardenstaart tussen de benen het podium verliet. Ik durf met grote zekerheid te zeggen dat ik nooit eerder zoiets slechts op een feest gehoord heb!

Toch heb ik me uitstekend vermaakt. De sfeer in de Melkweg was weer geweldig, ik had mijn beste vrienden bij me en de muziek was op Diego na uitstekend! Ik liep dan ook met een heerlijk gevoel naar buiten. Buiten, waar ons de lange maar altijd gezellige wandeltocht naar Centraal Station wachtte. De gevreesde treinproblemen bleken enorm mee te vallen en zoals gewoonlijk heb ik uitgebreid van de terugweg zitten genieten.

Om het onontkoombare einde nog wat uit te stellen heb ik thuis nog naar Memento liggen kijken. Ik heb die film vaak gezien maar nooit eerder voelde ik zoveel verwantschap met Leonard. Mijn korte termijngeheugen was op dat moment namelijk net zo slecht als het zijne: elke keer als hij iets vergeten was kon ik het ook niet meer voor me halen!

Toen ik wakker werd deed alles het weer en mocht ik meteen door naar Bussum om de verjaardag van Haas te vieren. Hij was erg blij met zijn alcoholpromillagemeter, die overigens nog direct na het feest in Soest was opgehaald!

Met de namen Ruskin en Molina kan de volgende Traffic al bijna niet meer fout gaan. Ik zeg bijna, omdat we allemaal hebben gezien hoe een slecht optreden van iemand als Diego zijn stempel op zo’n avond kan drukken. Ik heb zoals gezegd echter erg genoten vrijdag, en ben ervan overtuigd dat de volgende Traffic alleen maar beter wordt!