Interview met Chafik: Deflect Special! By Paul Bergenh., 15 November 2005

Waar komt Chafik Chenouf vandaan?

Chafik Chennouf komt uit het mooie en vooral rustgevende noorden van Nederland. In ieder geval daar ben ik geboren, heb twee jaar in Duitsland gewoond en verder overal in Nederland, van Groningen tot Amsterdam en heb nu mijn heil in Utrecht gevonden.
Ik kom uit een a-muzikale familie en ik was niet al op mijn zesde levensjaar bezig met het maken van mixtapes.
Ik vond mijn weg naar elektronische muziek via hip-hop uit de jaren ’90, ben altijd een grote fan geweest van dingen die op Ruthless Records uitkwamen. Hardcore gangsta rap met een middelvinger naar elke vorm van autoriteit, zo voelde ik me ook toen ik aan het puberen was. Op de middelbare school kwam ik in contact met elektronische muziek via mijn Koerdische buurjongen die twee Technics en een Numark mixer had gehaald. Na schooltijd plaatjes luisteren en een beetje hangen, maar nooit te lang, want ik trok die blije house deuntjes niet en bovendien vond ik house op mijn 13e een vreemd fenomeen. In diezelfde periode ontdekte mijn hip-hop vriendjes en ik Cool Edit en andere muzieksoftware, verder dan beats loopen en er over heen “rappen” kwamen we niet. Toen hoorde ik Detroit techno, ik was net 17 en gelijk verkocht, niet de zwoele jazzy Detroit, maar de analoge stompende beats van Robert Hood of de oude Axis dingen van Jeff Mills. Vanaf dat moment begon ik platen te kopen, niet met de intentie van dat ik ooit ging draaien, maar gewoon omdat ik ze moest hebben. Kort daarna begon ik met het proberen van het maken van elektronische muziek, dat waren soms frustrerende momenten. Dankzij nuttige feedback van allerlei mensen ging het steeds beter en daarvoor ben ik ze tot op de dag van vandaag dankbaar. Mijn decks heb ik pas aangeschaft toen ik in Amsterdam woonde, daarvoor mixte ik overal en nergens.

Wat versta je precies onder ”darker and nihilistic side of techno”?
Dat vind ik moeilijk om te definiëren, ik vind het ook link om er gedetailleerd op te antwoorden, want je creëert onbewust een hokje. Vrolijke, uplifting muziek waarbij je rustig met je armen kan wapperen en af en toe met je heupen staat te wiegen, trek ik gewoon niet. Aan de andere kant knap ik af op van die “Moewahaha luister naar mij ik ben een duistere track” platen. Dus dat is het in ieder geval niet.
Ik houd mijn perceptie van muziek continue in evenwicht, het moet aanslaan op de dansvloer en het moet aanslaan op mentaal en emotioneel vlak. Bij toeval hoorde ik, toen ik net begon met het aanschaffen van platen, dingen van Surgeon, James Ruskin, Paul Damage en Makaton om er een paar te noemen en ik was diep onder de indruk van wat zij bij mij teweeg brachten. Je voetjes gingen van de vloer en je ging op in de muziek, je gaat de diepte in. Het is voor mij in ieder geval breed genoeg om mijzelf er mee bezig te houden op muzikaal gebied. Mensen als Christian Vogel, Neil Landstrumm of Chris McCormack vallen voor mij daar ook onder. Soms kan ik ook genieten van harde looptechno uit het Oostblok of stoere Chigago beats van Jay Denham.
Ook dingen van Scorn, deze heren hebben Surgeon en Regis veel studiotechnieken geleerd wat te horen is aan hun British Murder Boys projecten, trokken mijn aandacht, want ik wou weten waar de oorsprong van deze opkomende Birmingham sound lag, ik had een periode dat ik me daar het meeste voor interesseerde. Zodoende kwam ik ook terecht bij dingen van Warp, Hymen, Arcola en andere. Heb laatst bij toeval onuitgebracht werk van Mick Harris, de wederhelft van Scorn, en Regis weten te scoren. Heel grappig om te horen dat het op British Murder Boys dingen lijkt. We hebben nu op Deflect ook een chill-out waar dit soort muziek ten gehore zal worden gebracht. Er zal ook ruimte zijn voor ander soort elektronica, je kan denken aan dingen van Viewlexx, Bunker etc.

Je bent mede organisator van het feest Deflect, wat kunnen we de 18e allemaal verwachten?
Deflect is ontstaan uit liefde op het eerste gezicht. David a.k.a. Dystorsion had ergens een mixje gepost, niets vermoedend begon ik te luisteren. Zijn mixje begon met Pirates van Chris McCormack, de originele versie, het was een plaat die ik al een lange tijd zocht en gelijk had hij mijn aandacht. Ik hoorde platen passeren die ik echt geniaal vind, hij heeft een flow die op muzikaal vlak die bij die van mij aansluit (Ok, nu heeft hij wel genoeg veren in zijn kont)
Op dat moment waren mijn handen aan het jeuken, ik wou iets ondernemen en het leek er op dat ik mijn partner in crime had gevonden, gelukkig dacht David hetzelfde. Binnen een week was Deflect geboren en hadden we Inigo Kennedy als headliner geplanned. We waren beide grote fan wat Inigo Kennedy deed, ik had al zijn mixjes die online waren beluisterd en David heeft bijna alles wat op Asymmetric, label van Inigo, is uitgebracht. Ik daarentegen ben niet zo hotel te botel van zijn producties. Het was leuk om hem hier op bezoek te hebben gehad en we hebben met zijn allen een leuke, leerzame ervaring opgedaan. Hij heeft vol lof over ons gesproken en daar zijn wij blij om. Tot op de dag van vandaag krijgen we e-mails van organisatoren en dj’s/producers waarin we met Deflect worden gesteund.
Het feest zelf was wat aan de rustige kant, we hadden het weer niet mee, het was het ultieme terassenweer en de line-up was voor Nederlandse begrippen wat gewaagd. Desondanks hebben de mensen die er waren zich uitermate vermaakt. Op 18 november krijgen we Grovskopa uit Zweden en Luka Baumann uit Kroatië op bezoek. Van eigen bodem hebben we Carlos Rios, Vin-iLL, Invite en Jonathan Mendiola, hij zit nu ook bij Deflect, een ware aanwinst. Dystorsion en Akkachar ontbreken uiteraard ook niet, die gaan beide een back 2 back sessie doen, Dystorsion met Invite en Akkachar met Vin-iLL. Luka Baumann zal een buitenaards Ableton set verzorgen met veel eigen producties, Grovskopa gaat op prime-time laten zien hoe je 3 decks ’96-’99 platen dient te draaien en Carlos Rios gaat de tent plat spelen met zijn live-act. Verwacht een avond vol met compromisloze techno, een duik in het verleden en dansvloergeweld. In de chill-out hebben we elektronica om zo nu en dan af te koelen.


Je hebt een behoorlijk uitgesproken mening over de muziek die “minimal” genoemd wordt. Wil je die mening met de rest van de wereld delen?
Je kan me doodgooien met minimal, ik heb ook redelijk veel minimale techno in bezit. Als ik op bed lig luister ik graag naar de dubs van Basic Channel, of de diepe klanken van Sleeparchive of soms de dorky beats van Bell en ben zelfs een grote fan van modern klassiek van ver voor mijn tijd en ontdek tot op de dag vandaag minimale techno waar ik onder de indruk van raak. Echter minimal waar heel Nederland zo nat van wordt dat ze van hun stoelen glijden, vind ik echt ruk. Het is zo poppy, zo gelikt en zo klinisch dat ik er misselijk van word, in ieder geval zo ervaar ik het. Begrijp me niet verkeerd ik respecteer iedereen die zijn ding doet, maar het is gewoon niet voor mij weggelegd. Vind het trouwens wel opmerkelijk dat vele plaatjesdraaiers overstappen op minimal, ik heb daar twee conclusies voor. Of het is uit gemakzucht of ik ben niet volwassen en metrosexueel genoeg om “minimal” te begrijpen.

Waarom halen jullie Grovskopa naar Nederland?
Ten eerste omdat wij vinden dat hij een plaats op Deflect verdiend heeft dankzij zijn optredens overal in de wereld, zijn 3 decks sets zijn echt te smooth, soms denk je dat het een live pa is. Ook zijn releases mogen er zijn, Emergence 1 en 7 zijn meesterstukken, een Prowler of Death Before Surrender feel maar veel industrieëler, ook zijn release op Warm Up, label van Oscar Mulero, liegt er niet om. Het is ook iemand die voor zijn sound staat en blijft staan en niet uit zwakte andere dingen gaat doen en dat waardeer ik aan mensen. Ik vind het psychologische proces van assimilatie en accommodatie maar een stom iets, dit proces leidt tot naar wat de puristen “vernieuwing” noemen. Equilibratie in je perceptie van muziek en daarvoor gaan bewonder ik enorm, voor veel mensen is dat bekrompen- of kortzichtigheid.

Je bent redelijk actief geweest op diverse fora in NL, waarom nu niet meer?
Momenteel ben ik druk met mijn studie en het schijnt dat ik een boefje ben, dus word ik zo nu en dan gebanned ;)

Waar staat de opleiding “Electronic Music Production” (die jij gedaan hebt) precies voor? Gaan we nog wat horen van je?
Muziek maken word je niet aangeleerd. Het ging er mij om dat ik wat mocht pielen en klooien achter die G5’s of dat ik aan een Acces Virus mocht tweaken. Ik wou weten wat ik met hardware kon doen, ik hoorde iedereen om me heen hardware ophemelen en ben nieuwsgierig geworden. Uiteindelijk was het een domper, ik ervaar meer vrijheid in beweging met software. Heb redelijk wat dingen geleerd over MIDI-theorie en sommige onderdelen van afmixtechnieken waren interessant. Veel software wat besproken werd had ik al zelf uitgedokterd. Een hele avond bij van die creatievellingen in de klas zitten is best zwaar. Momenteel heb ik het produceren aan de kant gezet omdat ik niet het gevoel heb dat ik iets kan toevoegen, ook heb ik het druk met andere dingen. Zo nu en dan heb ik mijn periodes met Carlos Rios, werken met hem is een enorme boost voor mij. Hij is net als ik heel kritisch als het gaat om sound engineering en we kunnen echt uren filosoferen over een enkel geluid, wie weet levert dat wat op in de toekomst, ik heb er in ieder geval geen haast bij.

Tot slot je top 5 albums en waarom?

Karl O’Conner & Peter Sutton – Againstnature
Echte Birmingham sound met een fris tintje. Simpele krachtige techno wat maar doorrammelt en zo effectief is.

James Ruskin – Point 2
Sommige tracks die er op staan lokken je naar de boxen en zorgen er voor dat je je hoofd er in wil steken. Loopy, pakkend, obscure soundscapes en geniale opbouw van tracks. Vooral Coda doet me veel en If zet ik er op als ik mijn coco bongo mood ben.

Makaton – Animal Worship
Industrieel, dreigend en voor mij het belangrijkste een eigen sound. Makaton verbaast me vaak om zijn eigenzinnigheid.

Christian Wünsch – No Man’s Land
Hard en compromisloos, gaat geen dag voorbij zonder dat ik Vengeance heb gehoord. Veruit het beste wat Christian Wünsch heeft uitgebracht.

Adam Beyer – Protechtion
Vooral Discipline de D1, hard en heel vet gesampled voor iets wat uit ’99 komt. Alle andere tracks vind ik ook heel goed. Ik ben vooral verbaasd hoe hij een Blueprint/Cosmic feel creëert en het toch Zweeds houd.