Sebastian Hoff, better known as Dj Promo started in 1995 as an exclusive artist of ID&T. After some vinyl releases, his big breaktrough came in 1997 with the hit record "Shut up!" This track delivered him the fame he needed to break through as a producer, even though it was not the style Sebastian was looking for. In 1998 Promo got his own label at ID&T, called the Promo Files. Together with A&R manager Martijn Mobron they worked on this new concept. Idea of this label was to release music in Promo’s own style without any artistic consessions. Through the years Promo achieved to generate his own sound with the Promo Files wich resulted in his first album "Last men standing" (2001). In 2002 Promo started his new label "The Promo Types". This as a followup of the succesfull Promo File series. He also released a Promo double cd "The worst of… Dj Promo" which contained all old and new party tracks of the last 6 years. Nederlandstalige biografie: Dj Promo aka Sebastian Hoff, begon in 1992 met draaien. Als beginnende dj zonder vaste residency besloot hij z’n eigen feesten te organiseren in lokale buurthuizen en sporthallen. Daarmee sloeg Promo twee vliegen in een klap. Hij bouwde z’n naam op bij het publiek en deed contacten op binnen de hardcore scene. Promo: “Het was geweldig om helden van toen zoals Pavo, Buzz Fuzz en Flamman & Abraxas zelf te boeken en bij hun de kunst van het draaien af te kijken.” Om er zeker van te zijn dat ze zijn gezicht zouden onthouden, was hij vervolgens veel te vinden op hardcorefeesten. Promo kwam in aanraking met de hardcore sound toen dance nog niet zo gefragmenteerd was. Begin jaren ’90 luisterde hij ook naar mellow, hiphouse en hiphop. Zijn smaak ontwikkelde zich daarna steeds meer in de richting van de wat meer stevige stijlen. Promo: “Vooral bij hiphop ging m’n voorkeur uit het ruige, donkere en stoere van bijvoorbeeld Public Enemy en NWA.. De stap naar hardcore was daarna snel gemaakt. Ik ben er vanzelf ingegroeid.” Toch was Promo geen typische Gabber die in Aussi’s rond liep of op Air Max’ liep. Of zoals hij zelf zegt: “Van binnen ben ik hardcore, van buiten niet.” Z’n liefde voor de hardcore nam alleen maar toe toen hij de muziek uit Duitsland, Italië en Scandinavië hoorde. “Toen wist ik zeker: dit wil ik ook.” Na de kleine feestjes mocht Promo het voor het eerst proberen op een grote party. “De eerste keer dat ik voor een echt groot publiek stond, was tijdens de Birthday Party van Erick E in de Palace in Zaandam. Erick draaide toen nog onder de naam E-One. Het was indrukwekkend om aan 2000 man je stijl te laten horen.” In een klap stond Promo niet meer op de dansvloer maar tussen z’n dj-helden te draaien. Hij herinnert zich: “Iedereen was er: Buzz Fuzz, The Chosen Few, The Prophet. Ik was opgenomen tussen m’n voorbeelden.” Inmiddels draaide Promo in de Rex Club in Parijs, naast Carl Cox in de Sports Arena in LA, toerde hij door Australië en deed hij in Nederland Ahoy’, de Brabanthallen en festivals als Defqon, Mysteryland en vrijwel alle belangrijke clubs aan. Dit jaar sloot hij af op Sensation Black wat Promo ‘een van de mijlpalen’ in z’n bestaan noemt. Naast het draaien begon Promo in ’95 ook zelf te produceren. “Het was de tijd van de happy hardcore en ik begon het rauwe gevoel steeds meer te missen.” Ondanks dat hij over weinig studioapparatuur beschikte, was hij er van overtuigd betere producties te kunnen maken dan de kwaliteit die hij over het algemeen hoorde. “Ik had jaren op de dansvloer gestaan en vaak gedacht: ‘waarom draai je dit nou?’, of ‘met deze gaan ze los’. Zo raakte ik er steeds meer van overtuigd dat ik wist wat de goede sound is, wat ik wilde horen.” In ’96 kwam hij onder contract te staan bij ID&T waarvoor hij in de jaren die daarop volgde naar eigen schatting meer dan 80 tracks produceerde. Promo werd in die tijd een volwassen producer die op eigen benen kon staan. Ondanks de teloorgang van de Gabber eind jaren ’90, was Promo er van overtuigd dat de hardcore nog lang niet aan z’n einde was. “Ik had het gevoel dat ik halverwege de berg was en m’n top nog moest bereiken.”, zegt hij. In de zomer van 2000 startte Promo z’n eigen label Third Movement. “Ik wilde het rustig opbouwen met artiesten die stuk voor stuk iets toevoegen aan het label. Het heeft geen zin om een tweede Promo in de stal toe te laten.” Inmiddels zitten artiesten als Dana, Tommy Pulse, Rude Awakening en Peaky Pounder bij Third Movement dat het werk van zo’n vijftien artiesten uitbrengt. De sound van Promo wordt door hemzelf paradoxaal omschreven als ‘toegankelijk duister’. Promo: “Ik ben altijd op zoek naar nieuwe geluiden en speel graag met ritmes. Het lijkt in eerste instantie heel duister maar naarmate je het vaker hoort blijft er toch iets herkenbaars hangen.” Promo’s typerende ruige geluid blijft hangen dankzij de catchy hook die hij aan z’n producties weet mee te geven. Een van de meest karakteriserende elementen van het werk van Promo is zijn Basskick waar hij jaren aan sleutelde. Deze basskick wordt wereldwijd geïmiteerd en gesampled. Promo niet zonder trots: “Het is krankzinnig maar ik schat dat 1 op de 10 platen mijn kick gebruikt.”
Westergasfabriek, Amsterdam