Islander: Op een rommelig eiheiheilaaand! By Heinos, 27 July 2004
Zaterdag 24 Juli. Club Risk pakt uit met haar tweede Islander festival. Het eerste Islander festival, wat in 2001 op het Forteiland bij IJmuiden werd gegeven, was een groot succes. Weken van te voren was het festival al uitverkocht. Na een afwezigheid van een paar jaar was Club Risk deze zomer nu terug met haar festival.
Op de kop van het Java eiland, waar een avond eerder Kane nog een show weggaf, was een heus festival terrein gecreëerd. Vanaf de pendelpont was het terrein al mooi te zien. Op het moment dat we om een uur of 1 langs de mainstage richting ingang voeren, was ik toch redelijk verbaasd nog maar slechts een handje vol mensen te zien staan. Het festival was immers 2 uur geleden al geopend en niemand minder dan Jazzy Jeff zou om 13:30 aan zijn set beginnen.
Bij de ingang aangekomen was het al niet veel anders. Er stonden op dat moment geen mensen en wij konden gelijk naar binnen. Eerst maar eens tijd om het festival terrein te verkennen. Volgens het plattegrondje en time-table uit het persmapje waren er 4 area’s. De mainstage was duidelijk. Maar de rest van de 3 was een waar uitzoekwerk. Je had de Rok Je Soks Of tent, Jimmy Woo tent en de Luvdancin tent. Jazzy Jeff zou in de Luvdancin tent staan, maar in de grote tent hing decoratie van zowel RJSO als van Luvdancin en werkelijk niemand (zelf de DJ niet) kon ons vertellen welke tent het nu was. Na wat heen en weer geloop waren we een half uur verder en nog steeds geen spoor van Jazzy Jeff op beide podia. Omdat ook DJ Premier al had afgezegd gingen we er gemakshalve maar vanuit dat Jazz de tweede afzegger van vandaag was en zijn we richting de (lege) mainstage gegaan, alwaar Laidback Luke onze oren verwende met een prima setje.
De catering was vandaag verzorgd door de toonaangevende keukens van Blender, Blakes en Kung-Fu. Volgens de organisatie zou dit de meest hoogstaande culinaire ervaring ooit worden op een festival vertoond. Nou de ceasar salad met spicy chicken voldeed in ieder geval niet aan deze standaard. Voor 4 munten (¤8,80) kreeg je een schamel bakje sla met sporadisch een stukje verdwaalde kip. Aan een maaltijdsalade bij de Mac beleef ik meer plezier! Buiten de salades om kon er nog een keuze gemaakt worden uit wat Noodles en Dim sum. Eten dat leuk is voor in een hip restaurant, maar dat op een festival als deze toch een beetje de plank mis slaat. Zeker als dit dan ook nog het enige aanbod is op het gebied van eten op het gehele festival. Less is more zullen we maar zeggen….
Toch bracht de salade wel een lichtpuntje aan de dag. De foodstand was namelijk vlak naast de grote tent en op hetzelfde moment klonk er een enorm gejuich hieruit. Benieuwd naar wat deze euforie teweeg bracht snel naar binnen gesneld en wat bleek….. Jazzy Jeff had net zijn eerste plaat op de draaitafels gelegd! Zo’n 2,5 later en in een andere tent dan gepland, maar goed dat was snel vergeten en vergeven. Wat een fantastische set vol ouwe hip hop, gescratch,gecut, gebackspin en noem alle truckjes maar op. Zonder meer het meest vette en sfeervolle uurtje van de dag. Jazz sloot af met zijn eigen Summertime en het kippenvel stond hoog op de armen.
Teruggekomen bij de mainstage stond Martin Solveig te draaien, ook op een ander tijdstip dan dat de time-table aangaf en helaas ook zonder Jay. De time-table kon worden weggegooid want er klopte werkelijk niks meer van. Na Solveig zouden we kunnen genieten van een back 2 back set van Roog en Erik-E, maar al snel werd duidelijk dat ook Erik-E niet de weg naar het Java eiland had gevonden vandaag. Vervanger was Ron Carol uit Chicago. Deze gezette negroïde Amerikaan had zeker wat leuke plaatjes bij zich en de live vertolking van de nieuwe Hardsoul plaat was ook zeker een genot om naar te kijken, toch kon hij helaas niet de “erik-e vibe” op het toch al matte publiek overbrengen.
Wachten was nu op Derrick Carter, maar je raad het misschien al. Afgezegd!! De zoveelste van vandaag. Waarom stond er nergens iets aangegeven? De één na de andere headliner verdween van de line-up maar de organisatie zweeg als het graf. Hoogtepunt van de dag op de mainstage was Dimitri vs Derrick May (Amsterdam vs Detroit) De platen van deze twee heren smolten samen tot één brei van heerlijk dansbare sfeervolle techno. Helaas had vandaag het “kijk mij eens publiek” de overhand en ging het dus niet los. Tijdens deze set bereikte ons het nieuws van de zoveelste afzegger van vandaag. Kenny Dope, de helft van het duo Masters at Work, ging ook niet verschijnen op het Java Eiland.
Na May en Dimitri was het de beurt aan Carl Graig live. Hij had twee drummers meegenomen om het geheel wat extra’s mee te geven. Ook de stem uit zijn eigen Tres Demented was meegekomen en de oeh oeh oeh ah ah ah schalde rijkelijk over het podium. Craig deed een leuk setje maar echt bijzonder was het niet. Misschien vond hij dat zelf ook wel en stond daardoor ineens een half uur eerder dan dat de time-table aangaf Eric De Man aan het roer. Voor mij het sein om het Java eiland te laten voor wat het was en lekker naar huis te gaan.
Islander kan volgens mij best een leuk festival zijn maar er moet nog een hele hoop gebeuren. ¤ 0,50 voor de wc vragen als je al een kaartje van ¤43,50 hebt betaald vind ik niet kunnen. Zeker niet als je dan ook nog eens om 19:00 over je eigen schoenen staat te plassen omdat de piskruizen vol zijn! Ook het ontbreken van een time-table of plattegrond is echt een misser. Ik had gelukkig een time-table in het persmapje zitten, maar als ik 5 cent had gevraagd voor elke keer dat iemand even op mijn time-table wilde kijken had ik nu dit stukje vanaf een zonnig eiland kunnen tikken. Kijken of Club Risk het volgend jaar beter aanpakt.