Dive speelt op het Glastonbury festival
Eindelijk.. Het is zo ver, we gaan ! We hebben hier al heel lang naar uitgekeken. Nu stappen we in de auto, een stationwagen die voor de gelegenheid is omgetoverd tot een wagen van "rijks muzikale dienst" legergroen met officiële opdruk, onderweg worden we meerdere keren aangesproken dus het valt wel op.
Na een snelle tocht door België en een stukje frankrijk pakken we de shuttle, gaat ook snel, na een half uur rijden we weg maar dan links!!!
Na een paar uurtjes komen we aan bij het dorpje Glastonbury, dat door de mensenmassa's meer als Londen aanvoelt.
Er is nu al een supersfeer, het is avond en prachtig warm weer.
We komen aan op het festivalterrein en dat is eigenlijk zo groot als een stad, er zijn ook allerlei regels en codes en badges en stickers die ervoor zorgen dat we door de security naar de artiesten camping geleid worden en de auto kunnen parkeren, wel heel goed georganiseerd.
De tent opgezet en koffie geregeld, lekker hangen, zon gaat onder, biertje erbij en dan maar in de tent, toch wel een lange dag… (3 uur ‘s ochtends vertrokken)
‘s Nachts werden we wakker van het onweer en de regen, een flinke bui, ongeveer vier uur lang, verder hadden we er geen last van en we hadden nog geen idee wat dit voor gevolgen zou hebben voor het festival.
De volgende morgen zagen we het…. We liepen naar beneden (de artiestencamping stond gelukkig bovenop een heuvel) om koffie te halen, konden we niet naar de kantinetent, alles afgesloten… Een moddervallei met een snelstromende rivier waar eerst een weg was. Ik vroeg aan de security of ze dit al eens mee hadden gemaakt…"nee, dit is extreem, nog nooit , alle optredens zijn vandaag afgelast, je moet bij de tent blijven". Nou, daar konden we het mee doen.
We zijn naar de organisatie gegaan om te vragen hoe het verder moest… De tent waarin we zouden spelen was gescheurd en ingeklapt, speakers omgewaaid en dus die middag geen optreden… Zwaar knudde maar niks aan te doen, wachten maar.
We hebben die dag rondgehangen, toen het water iets begon te zakken kwamen een paar tenten alweer in actie en stroomden de mensen weer toe… Festivalmentaliteit… Super.
Wij bleven in de buurt van de organisatie om te zien of er bands uit zouden vallen zodat wij konden spelen, gelukkig hadden we de dag erna nog een optreden in "The Glade " ook een gave tent maar met een buitenveld voor het publiek zodat het wel droog moest zijn, iets wat op dat moment verre van zeker was.
Er kwam geen mogelijkheid om in te vallen dus hebben we die dag maar een beetje rondgehangen en zijn ‘s avonds andere acts gaan bekijken, het water was weer een beetje gezakt, we hoorden de hele dag verhalen over de ravage op de laag gelegen campings en om van het ene veld naar het andere te komen kon je beter je schoenen uit trekken en modder je vriend te laten zijn.
Toen de dag van ons optreden, super weer, warm, bijna heet, geen wolken, helemaal goed! Heel veel mensen op de been, we werden met onze spullen door een grote vierwiel aangedreven truck door alle mensen heen naar de "Glade"gebracht".
De modder was door het mooie weer gaan indikken en even kwam zelfs dat brute apparaat vast te staan, toen dachten we echt van “Nee he!! Niet nu, is het mooi weer, gaan we spelen” rijden we vast, maar gelukkig had de chauffeur het vaker gedaan en konden we verder.
Opgebouwd, gesoundchecked en lekker gespeeld, de spirit was geweldig dus het kon niet meer stuk, het was voor ons een te gekke ontdekken om te zien dat onze beatmuziek aanslaat bij de Britten, in ieder geval wel op dat veld, we hebben alle modder van ons afgespeeld die middag.
Toen weer naar huis, uiteindelijk heel tevreden, Glastonbury was een vrijwillig rampgebied maar toch hoorden we de Engelsen zeggen dat de sfeer nog nooit zo goed was geweest.
Het was ook een superfestival en we hopen in 2007 weer terug te gaan, die toezegging hebben we al binnen.
Nou dat was'm
Signing off…. Rene Lenting.