5 Days off, day 5 By Heinos, 18 July 2005
Na de lichte teleurstelling bij Hawtin van afgelopen donderdag is het heerlijk om weer eens te beseffen dat de echte losgaan avonden toch nog steeds bestaan. Het klinkt misschien heel wijselijk maar avonden zoas gister die maak je toch niet vaak meer mee!
Bij binnenkomst rond 23:00 was de melkweg nog erg rustig. Toen Michael Mayer om 23:30 zijn eerste plaatje op de draaitafels legde begon hier snel verandering in te komen. Gelukkig kreeg de lichtenman eindelijk het licht van de zonnebank stand en kon het echte feest gaan beginnen.
Mayer had een heerlijke koffer platen meegenomen en was aan een prachtige opbouw bezig. Steeds een stukje moeilijker, steeds een stukje gefreakter. Waar hij bij zijn eerste plaatjes nog wat onwennig achter de draaitafels stond begon de interactie met het publiek hem al snel zichtbaar goed te doen. Een grote gemene wacht-maar-wat-er-allemaal-nog-gaat-komen lach had die op zijn gezicht en hij stond zelf ook lekker te dansen en te springen achter de tafels.
De stijl van Mayer is moeilijk te omschrijven maar in zijn platen zit toch vaak net even dat beetje extra wat het hem voor velen doet. Dit was ook gister in de Melkweg weer goed merkbaar want HET DAK GING ERAF! Als ik dit nu zit te tikken kruipt het kippevel weer langzaam via mijn tenen omhoog. Bij alles wat Mayer deed onstond een gezamelijk gevoel van euforie, bij elke nieuwe bas die erin klapte ontplofde de zaal. de kelen stonden massaal open en iedereen dansde met een smile van oor tot oor! Mayer stond zelf ook zichtbaar ontzettend te genieten en werd zelf ook hoe langer hoe gekker.
Deze, veels te korte, 2,5 uur waren pure magie. Het geheel aan muziek en interactie tussen dj en publiek klopte tot in detail. Het is lang geleden dat ik zo onder de indruk ben geweest van een optreden. Van mij had de wereld in mogen storten na 2 uur vannacht want het optreden van Mayer namen ze me toch niet meer af!
Na de laatste plaat van Mayer kreeg hij dan ook een staande ovatie die zo lang duurde dat hij met z'n vinger voor zijn lippen moest vragen of het wat zachter kon want Nathan Fake wilde toch ook wel beginnen 
Fake begon erg sterk met zijn eigen remix van The Sky Was Pink. Hierna nog wel wat erg fijne nummers gehoord waarvan ik dacht 'hey zijn die ook van jou' Ik weet eigenlijk niet eens hoe lang zijn live-act heeft geduurd, was in mijn hoofd nog teveel met de vorige 2,5 uur bezig.
Na Fake nog even bij Liebing en Speedy in de grote zaal wezen kijken. Hier ging het ook leuk los en de twee clown stonden weer te geinen achter hun 4!! appletjes. Toch was het aantal bpm's niet zo aan mij besteed en dus maar even het café ingevlucht om daar nog even wat drankjes te nuttigen. Na het café James Holden aan mij voorbij laten gaan en de fiets naar huis gepakt, mijn avond kon niet meer stuk.
<MR MAYER, THANKS FOR A MAGICAL NIGHT>
