Drugs, wat je moet weten. By Tygo, 17 November 2002

Als je in een discotheek of feest staat en je hebt zin in een pilletje ga je meestal naar iemand toe waar je altijd haalt. Vervolgens heeft die persoon geen pillen meer
……

“Sorry gast! Alles is op, Maar moet je maar eens bij Peter vragen!, Misschien heeft hij wel wat.” .
“hokeej, who the fuck is Peter, en heeft ie ut uit betrouwbare bron?”
“Gaaaast je kent me toch. Tuurlijk alles wat hij koopt is uit betrouwbare bron. En nog goed ook PUUURE MDMA word je helemaal wouzz van.”
“Als jij het zegt, dan zal het wel. Waarz ie?”
“Euhmm ff kijken hier achter de techno tent bij het muntenverkoop”
“’s goed check je later wel..”

Jij gaat naar die ene peter en vraagt :
“ eej Ik begreep van Peter dat jij snoepjes had?”
“Neej man ik heb geen snoepjes, Alleen het grote spul”
“ Zoals? Hebbie iets nieuws?”
“Jaah deze pillen zijn nieuw naast de Pure MDMA zit er ook nog een nieuw spulletje in. Heel goed”
“ Hokeej, watteh kost ‘et?”
Nou normaal zijn ze 10 per stuk, want ze zijn nieuw weet je ,maar omdat je peter kent krijg je er 2 voor 7.50 per stuk”
“ Nou vooruit Paas maar”

Komt je bekend voor?

Er is in Nederland veel drugsgebruik in de party scène. Iedereen heeft wel eens een jointje of een smartshop pilletje gebruikt. Vergis je niet in de drugssoorten want Alcohol is eigenlijk ook een soort drug,die genuttigd word door jong en oud. De house scene heeft een slechte naam gekregen door het algemene drugsgebruik in nederland. Natuurlijk is het drugsgebruik wel extreem veel in nederland als je gaat kijken wat er in andere landen word gebruikt. Ik zal het drugsgebruik niet goed, of afkeuren. Ieder wat wils. Het is alleen van belang dat er wel degelijk word nagedacht over de neveneffecten die een drugs met zich meebrengt. Als men eens eerst zal checken of “het spul” uit redelijke veilige bron komt scheelt het al de helft. Hiermee zeg ik dus niet dat als je een pilletje uit veilige bron krijgt, je meteen een goeie hebt.
Je weet altijd dat bij aankoop van een trippende nuttiging dat er kans is dat je na een half uurtje schuimbekkend in de goot licht te verrekken van de kou. Maar je weet ook dat je een zeer relaxte avond kan hebben zonder problemen en gestress.

Hieronder vind je gegevens over verschillende drukssoorten en neveneffecten daarvan. Deze gegevens komen van www.drugsinfo.nl . Misschien zit er wel wat leuks bij voor je en misschien kom je nog es wat te weten over de drugs die je altijd in je handen gedouwd krijgt


ALCOHOL:

Alcohol is na koffie en thee de meest gebruikte drug in Nederland. Het is de werkzame stof in verschillende dranken zoals bier, wijn en jenever maar ook in mixdranken en shooters.
Alcoholhoudende dranken zijn op veel plaatsen te koop. Ze worden verkocht in horecagelegenheden, de supermarkt, bij de slijter en bij verenigingen met een horecavergunning. Het gebruik en de verkoop van alcoholhoudende dranken is legaal. De verkoop van zwak-alcoholhoudende dranken aan jongeren onder de 16 jaar is verboden.
Voor sterke drank geldt een minimum leeftijd van 18 jaar.

Wat doet alcohol
Alcohol werkt ontremmend en heeft in kleine hoeveelheden een stimulerende werking waardoor men zich vrijer voelt en gedraagt. Bij grotere hoeveelheden is de werking dempend.
Je wordt dus eerst een beetje vrolijk en spraakzaam; als je meer drinkt heb je steeds minder controle over wat je zegt en wat je doet. Op den duur kun je dronken raken (wat heel vervelend is )en als je dan nog verder drinkt kun je zelfs bewusteloos raken. (zoiets nog nooit gehad maar ok) Gecombineerd met stimulerende middelen als speed of cocaïne wordt dronkenschap minder gevoeld, maar je bent nog wel dronken!

Risico’s
Alcohol brengt plezier maar ook leed. Op lange termijn treedt schade op aan het lichaam.
Chronisch gebruik van alcohol kan o.a. leiden tot levercirrose, chronische ontsteking van de alvleesklier, maagslijmvliesontsteking en zelfs tot hersenbeschadigingen (het syndroom van Korsakov).
De eerste stoornissen van de hersenen (zoals vergeetachtigheid, gebrek aan concentratie en afname van creativiteit) kunnen ontstaan als je een tijdlang meer dan 25 glazen alcohol per week drinkt. Alcohol kan leiden tot geestelijke en lichamelijk afhankelijkheid en kent tolerantie. Alcoholgebruik in combinatie met andere dempende drugs geeft bijna altijd een versterking van de dempende werking met een mogelijk coma als gevolg. Berucht zijn o.a. de combinaties met GHB, barbituraten, opiaten en cocaïne.

Meer over alcohol
Alcohol wordt via de maag en de dunne darm opgenomen in het bloed en via het bloed door het gehele lichaam verspreid. Een glas alcohol levert een alcoholpromillage van ongeveer 0,2 bij mannen en 0,3 bij vrouwen.
Hoe meer alcohol is ingenomen des te langer het duurt voordat het uit het lichaam verdwenen is. De afbraak van alcohol vindt plaats in een tamelijk vast tempo van ongeveer één standaardconsumptie per 1 à 1,5 uur. Dat betekent dat een in korte tijd ingenomen avonddosis (bijv. tussen 23.00 en 2.00 uur) van meer dan zes drankjes, bij het opstaan om 7.00 uur nog niet geheel uit het lichaam is verdwenen. Rijden onder invloed kan dan nog strafbaar zijn! De hoeveel alcohol in het bloed is o.a. meetbaar via ademanalyse (het ‘blazen’ bij de politie).
Zwangere vrouwen kunnen beter geen alcohol gebruiken omdat het gemakkelijk de placenta passeert en dus ook in het kind terecht komt. Dit is schadelijk voor de ontwikkeling van het ongeboren kind.



COCAINE:

Cocaïne is een drug in de vorm van een wit, kristalachtig poeder. Het wordt gehaald uit de bladeren van de cocaplant, die in Zuid-Amerika groeit. De Latijnse naam voor die plant is Erythroxylon Coca.
In de omgang worden veel andere namen voor cocaïne gebruikt. De populairste luidt kortweg 'coke'.
De concentratie van de werkzame stof in de cocabladeren varieert van 0,5 tot 1%. De cocaïne kan op een vrij eenvoudige manier aan de bladeren worden onttrokken, totdat vrijwel zuiver cocaïnepoeder verkregen is.

Waar komt het vandaan:
De cocaplant komt oorspronkelijk uit het hoge Andesgebied. Daar worden de bladeren sinds mensenheugenis gekauwd, omdat ze stimulerend werken en ademhalingsmoeilijkheden op grote hoogte verlichten.
De Inca’s gebruikten de bladeren alleen voor religieuze doeleinden. Na de verovering van Zuid-Amerika door de Spanjaarden is het gebruik verder verspreid.
In de 19e eeuw werd ontdekt wat de werkzame stof in de bladeren is. Cocaïne werd vervolgens populair als stimulerend middel en als middel voor plaatselijke verdovingen.
Aan het eind van de 19e eeuw begonnen negatieve rapporten over cocaïne te verschijnen. Na de Eerste Wereldoorlog werd cocaïne verboden. Er waren inmiddels ook stoffen ontwikkeld die cocaïne als verdovingsmiddel konden vervangen.

De wet:
In illegale drugs wordt onderscheid gemaakt. Minder gevaarlijke, zoals marihuana en hasj worden ‘softdrugs’ genoemd. Drugs met een groter risico, zoals heroïne, speed en LSD heten ‘harddrugs’.
Ook cocaïne wordt tot de harddrugs gerekend. Het produceren, verhandelen en bezitten van harddrugs is strafbaar. Maar het in bezit hebben van een kleine hoeveelheid cocaïne wordt in de praktijk niet met voorrang opgespoord en vervolgd.

Hoe word het gebruikt?
Dat hangt ervan af in welke vorm de cocaïne wordt gebruikt. ‘Gewone’ cocaïne wordt voornamelijk gesnoven. Het poeder wordt daarvoor in een ‘lijntje’ gelegd en met behulp van een kokertje in de neus opgehaald. Door het op te lossen in water kan het ook in een ader worden geïnjecteerd.
Roken kan wel, maar is niet efficiënt: een groot deel is verbrand voordat het in de longen komt.
Wanneer de cocaïne door een chemisch proces wordt bewerkt tot ‘crack’ of ‘basecoke’, dan geeft het roken ervan wel een optimaal effect. Het roken van crack of basecoke wordt ‘basen’ genoemd.
Bij het roken wordt een waterpijp, een speciaal pijpje of folie gebruikt. Het snuiven van een lijntje cocaïne heeft al na een paar minuten effect. Dat effect duurt ongeveer een half uur. Bij spuiten of basen werkt de cocaïne nog sneller en heftiger, maar het effect is na een minuut of tien alweer verdwenen.

Wie gebruiken het?
Het hedendaagse cocaïnegebruik is begonnen in de jaren ’60. En wel in trendy kringen die zich deze dure drug konden veroorloven: de reclame, de mode, de jetset. Nu komt cocaïnegebruik in alle lagen van de bevolking voor. De laatste tijd zijn er aanwijzingen dat het aan populariteit wint in het uitgaansleven. Voor veel gebruikers van heroïne is het een populaire tweede drug geworden.

Wat voel je?
Cocaïne stimuleert het centrale zenuwstelsel, versnelt de hartslag en ademhaling en verhoogt de bloeddruk.
Wat de gebruiker voelt, is afhankelijk van de dosis en de manier waarop hij gebruikt. Ook de lichamelijke conditie, het lichaamsgewicht en het verwachtingspatroon spelen een rol. Maar in grote lijnen zijn de effecten als volgt.
Het uithoudingsvermogen wordt groter, hongergevoel en vermoeidheid verdwijnen. Pijn wordt minder snel voelbaar. De gebruiker wordt opgewekt en vrolijk, voelt meer energie en denkt de hele wereld aan te kunnen. Deze effecten doen zich voor, als de gebruiker af en toe cocaïne neemt. En niet te veel tegelijk.
De effecten zijn binnen een half uur verdwenen. Als de gebruiker het gevoel terug wil krijgen, moet hij opnieuw nemen.
Zwaardere gebruikers worden vaak rusteloos en raken snel geïrriteerd. Zelfvertrouwen kan doorslaan tot overmoed. En de zware gebruiker gaat in een schijnwereld leven. De contacten met anderen zijn oppervlakkig, alle drukte gaat om niets en ook intieme gevoelens blijken achteraf schijn.
Matig gebruik van cocaïne kan seksueel stimulerend werken. Bij toenemend gebruik neemt dat effect af en kan de zin in seks helemaal verdwijnen.
Cocaïnegebruik kan zich tot een probleem gaan ontwikkelen, als het moet dienen om een ander mens van de gebruiker te maken. Iemand met meer zelfvertrouwen bijvoorbeeld. Wie daar gevoelig voor is, kan na ‘een keertje proberen’ al snel in de verleiding komen om het nog eens te doen.

Verslavend?
Je kunt onderscheid maken tussen lichamelijke afhankelijkheid en geestelijke afhankelijkheid.
We spreken van lichamelijke afhankelijkheid, als het lichaam protesteert wanneer met gebruik van een middel wordt gestopt (ontwenningsverschijnselen). Bij het gebruik van cocaïne treedt dit niet op.
Geestelijke afhankelijkheid houdt in dat de gebruiker steeds sterker naar het middel verlangt en zich eigenlijk niet meer prettig kan voelen zonder. Cocaïnegebruik kan wel leiden tot geestelijke afhankelijkheid. Want als iemand vaker of meer gaat gebruiken dan is dat vanwege de effecten die cocaïne op de persoonlijkheid heeft. De gebruiker neemt het dan om zijn zelfvertrouwen op te krikken, bijvoorbeeld in stressvolle situaties.
Dit kan toename van gebruik in de hand werken, omdat op een gegeven moment elke onzekere situatie met behulp van cocaïne te lijf wordt gegaan. Het vervelende daarbij is, dat onzekerheidsgevoelens toenemen naarmate vaker gebruikt wordt. Zo kan de gebruiker in een vicieuze cirkel terechtkomen. De meeste gebruikers zien dat gevaar wel, maar denken dat het hen niet zal overkomen. Ze maken zichzelf wijs, dat ze elk moment kunnen stoppen.
Problemen met cocaïne worden dus in eerste instantie veroorzaakt doordat de gebruiker een lage dunk van zichzelf heeft: hij denkt dingen niet aan te kunnen. Cocaïne geeft het gevoel van ‘alles onder controle hebben’. Dat lijkt een mooie oplossing, maar is het niet. Want dat gevoel is maar schijn. De gebruiker heeft het alleen niet in de gaten.
Het risico van afhankelijkheid is bij elke vorm van gebruik aanwezig. Met name bij het gebruik van crack is het risico groot. Het effect komt heel snel en hevig maar is ook weer snel verdwenen: de wereld lijkt erg leeg zonder. Wil de gebruiker het gevoel weer ervaren, dan moet hij al heel snel weer gebruiken.

Risico’s
Naast afhankelijkheid brengt cocaïne de volgende risico's met zich mee:
• Wie regelmatig en veel cocaïne gebruikt, verliest eetlust, vermagert en doet een aanslag op de lichamelijke conditie. De weerstand tegen infecties neemt af, er doen zich trillingen, bewegingsstoornissen en verstoringen van het hartritme voor.
• Cocaïne neemt vermoeidheidsgevoelens weg. De gebruiker kan daardoor energie gaan gebruiken ten koste van zijn reserves, omdat hij de natuurlijke grens niet meer voelt. Samen met slapeloosheid leidt dat tot uitputting: voor een deel van de gebruikers een reden om opnieuw te gebruiken.
• Dat risico speelt extra bij de combinatie cocaïne-alcohol. De alcohol verdooft en maakt dronken, de cocaïne pept weer op. Dat lijkt een welkome combinatie voor een lang avondje uit, maar gezond is anders: het is extra giftig voor de lever. Je voelt niet meer hoeveel je gedronken hebt en gaat dus gewoon door. Dat kan de volgende dag(en) een flinke kater opleveren: voor een deel van de gebruikers een reden om opnieuw te gebruiken.
• Zwaar gebruik kan leiden tot waanvoorstellingen die beangstigend zijn. De gebruiker wordt achterdochtig en voelt zich bedreigd. Dat kan omslaan in agressie.
• Wie vaak cocaïne gebruikt, kan het gevoel krijgen dat er beestjes onder zijn huid zitten en gaat tot bloedens toe krabben.
• Door het snuiven van cocaïne trekken de bloedvaten in de neus samen. Bij frequent gebruik kan het slijmvlies in de neus hierdoor beschadigen. Dat geeft een heftige pijn in de neus. Als cocaïne bij het snuiven in de voorhoofdsholte terechtkomt, kan het daar verstoppingen en hoofdpijn veroorzaken.
• Door het niet steriel spuiten van cocaïne kunnen spuitabcessen ontstaan.
• Gebruik van crack brengt extra lichamelijke risico's met zich mee, zoals aantasting van de longen.
• Mensen met een zwak hart, zwakke vaten, hoge bloeddruk, suikerziekte of epilepsie lopen extra risico’s.
• Voordat het bij de gebruiker terechtkomt, is cocaïne vaak vermengd met andere stoffen. Die zijn meestal niet gevaarlijk, maar het betekent wel dat een gebruiker niet krijgt waarvoor hij (veel) betaalt.
Zichtbaar?
Het is niet echt te zien. Cocaïnegebruik brengt wel bepaalde symptomen met zich mee, ze worden in deze tekst beschreven. Maar die kunnen ook het gevolg zijn van iets anders. Gebruik wordt waarschijnlijker, naarmate meer symptomen tegelijk voorkomen.
Eigenlijk kan alleen een open gesprek duidelijk maken of iemand wel of niet gebruikt.


XTC :

XTC is een drug. In het Engels uitgesproken geven de letters de woordklank ‘ecstasy’, wat extase betekent. XTC is in de vorm van pillen of capsules te koop. Ze hebben verschillende kleuren en vormen en zijn vaak voorzien van een afbeelding. Vaak hebben de pillen een naam die verband houdt met de vorm of de afbeelding die erop staat: bijvoorbeeld ‘zonnetje’, ‘alien’ en ‘olifantje’.

Waar komt het vandaan?
MDMA werd rond 1900 voor het eerst in een laboratorium gemaakt. In de Verenigde Staten is het in de jaren ’70 af en toe experimenteel bij psychotherapie gebruikt, omdat patiënten er opener en spraakzamer van werden. Het middel kwam daarna op de zwarte markt terecht en werd onder de naam XTC populair in discotheken. In de jaren ’80 dook het op in Europa. Ondanks wettelijke verboden, zoals in de Verenigde Staten in 1985 en in Nederland in 1988, is de verspreiding toegenomen. XTC wordt gemaakt in illegale laboratoria. Via netwerken van dealers en subdealers komt het bij de gebruikers terecht. De prijs per pil of capsule varieert van 3 tot 12 euro.

Wat zit er in?
De werkzame stof die in XTC zit, heet MDMA (3,4 methyleendioxymethamfetamine). MDMA heeft een dubbel effect.
Enerzijds is het een stimulerend middel met een oppeppende werking. Anderzijds is er een bewustzijnsveranderend effect: de waarneming wordt intenser en het gevoel van verbondenheid met anderen neemt toe.
Met de vraag ‘Wat zit in XTC?’ is meteen één van de problemen rond XTC aangeroerd: vaak worden pillen als ‘XTC’ verkocht, terwijl ze het in werkelijkheid niet zijn. Dan zit er geen MDMA in, maar iets wat er op lijkt of totaal andere stoffen. Stoffen die heel anders en onvoorspelbaar kunnen werken.
Of helemaal niet.

Gevaarlijk?
• Er is onderzoek gedaan naar de schadelijkheid van XTC. Vermoedelijk kan gebruik van XTC leiden tot veranderingen in de hersenen met aantasting van het geheugen, de concentratie en de stemming (depressiviteit). Het gevaar neemt toe naarmate meer en vaker gebruikt wordt. Het is niet uit te sluiten dat ook eenmalig gebruik al tot zo’n effect op de hersenen leidt. Het is nog niet bekend hoe ingrijpend dit is en of het blijvend is. Ook is nog onduidelijk welke invloed XTC heeft in combinatie met andere middelen.
• Uit analyses van pillen blijkt dat als XTC verkochte pillen vaak geen XTC-pillen zijn. Ze bevatten dan geen MDMA maar bijvoorbeeld MDEA, speed (amfetamine), MDA of nog andere stoffen, die al dan niet grote risico’s met zich meebrengen bij gebruik. Soms is de samenstelling helemaal niet te achterhalen. Afgezien van de soort stof verschilt de dosering ook nog behoorlijk per pil. En er kunnen meer werkzame stoffen in één pil zitten. MDEA en MDA zijn aan MDMA verwante stoffen. Van MDEA is het oppeppende effect sterker dan het bewustzijnsveranderende effect. De werkingsduur is korter: 3 tot 5 uur. Het lijkt daardoor meer op speed, dat alleen oppeppend werkt. Een gebruiker die op zoek is naar het bewustzijnsveranderende effect, kan daardoor gemakkelijk in de verleiding komen om een tweede of zelfs derde MDEA-pil te nemen, met alle risico’s van dien. Speed heeft alleen een oppeppend effect (zie ook de tekst over Speed op deze website). Bij MDA overheerst de bewustzijnsveranderende werking. En MDA werkt 6 tot 8 uur, dus langer dan echte XTC.
• Wie XTC of een ander stimulerend middel gebruikt, voelt geen vermoeidheid en kan uren achter elkaar dansen. Als het dan ook nog warm en vochtig is en er onvoldoende gedronken wordt (fris of water!), bestaat het risico dat het lichaam oververhit raakt en uitdroogt. Het gevolg kan zijn dat de spieren en sommige organen, zoals de nieren, niet meer werken. Oververhitting is (levens) gevaarlijk en moeilijk te behandelen. Dit risico speelt minder wanneer in de disco of feestruimte voldoende ventilatie en afkoeling is.
• In kringen van mensen die gedurende langere perioden of regelmatig XTC gebruiken, wordt melding gemaakt van grotere vatbaarheid voor infecties. Bij langdurig gebruik kunnen zich ook depressies, angsten, paniekreacties en slaapstoornissen voordoen. Niet zelden gaat het dan om bestaande problemen die in verhevigde mate terugkomen.
• Mensen met astma, een zwak hart, hoge bloeddruk, suikerziekte of epilepsie moeten zeker geen XTC gebruiken. XTC kan ook depressies, angstaanvallen en psychoses versterken. Tenslotte is XTC tijdens de zwangerschap en bij borstvoeding af te raden.
• De combinatie met andere middelen, zoals alcohol en medicijnen, is riskant. Er is meer kans op vervelende en gevaarlijke complicaties. Eens temeer omdat pillen wisselend van samenstelling en dosering zijn. Voorzover bekend beïnvloedt XTC de werking van de anticonceptiepil niet. Wel kunnen gebruikers onder invloed van XTC gemakkelijker tot seksueel contact komen. Als daarbij geen condoom wordt gebruikt, bestaat het risico van aids en andere geslachtsziekten.
• XTC maakt overmoedig en kan het coördinatievermogen aantasten. XTC in het verkeer is dus gevaarlijk.
• Er zijn inmiddels ‘XTC-doden’ gevallen. In enkele gevallen heeft het gebruik van XTC (of wat ervoor doorging) geleid tot zulke beschadigingen van de lever, dat transplantatie noodzakelijk was. Waarschijnlijk moet de oorzaak van deze ernstige gevallen gezocht worden in (de combinatie van) oververhitting, een verkeerd uitgepakte combinatie met andere middelen, een lichamelijke afwijking en/of overgevoeligheid bij de gebruiker. Maar niet ieder geval is op deze manier te verklaren.

Veilig te gebruiken?
Nee. Slikken van XTC is riskant, ook als het maar voor één keer is.
Bovendien weet een gebruiker nooit precies welke stof in een pil zit en hoeveel. Wie toch overweegt een pil te nemen, kan gebruik maken van de mogelijkheid deze te laten testen. Dit kan voorkomen dat een gebruiker zonder het te weten een andere, mogelijk nog gevaarlijker stof slikt of een veel grotere dosis binnen krijgt dan verwacht. Maar ook als uit de test blijkt dat het om XTC (MDMA) gaat, loopt de gebruiker risico’s. Als iemand geen risico’s wil lopen, moet hij niet gebruiken.

De wet:
Er worden twee soorten drugs onderscheiden. Minder riskante, zoals marihuana en hasj, worden ‘softdrugs’ genoemd. Drugs met een veel groter risico zoals heroïne, cocaïne en speed heten ‘harddrugs’. Ook XTC wordt tot de harddrugs gerekend. Het produceren, verhandelen en bezitten van harddrugs is strafbaar. Maar het bezit van een kleine hoeveelheid XTC wordt in de praktijk niet met voorrang opgespoord en vervolgd.
Overheid:
De overheid is realistisch en gaat er van uit dat het wettelijk verbod, de opsporing en vervolging van productie en handel en de voorlichting over de risico’s van XTC op zich nog niet afdoende zijn om gebruik van XTC te voorkomen. De overheid laat daarom onderzoek doen, stimuleert voorlichting aan gebruikers en staat in bepaalde gevallen het testen van pillen toe. Steeds meer gemeenten verplichten discotheekeigenaren en organisatoren van grootschalige evenementen zoals party’s tot het treffen van maatregelen om de risico’s te beperken. Wat niet wil zeggen dat deze zaken overal goed geregeld zijn.

Wie en waarom?
XTC heeft vooral een reputatie als ‘uitgaansdrug’ of ‘dansdrug’ voor jongeren en wordt vaak in verband gebracht met grootschalige dansfeesten en discotheken. In combinatie met lichteffecten en muziek kan het een trance veroorzaken waarin het dansen urenlang volgehouden kan worden. Het is zeker niet zo dat elke bezoeker van een disco of party XTC gebruikt. En menigeen is in staat om ook zonder XTC een halve nacht in trance door te dansen: de sfeer en het ritme zijn dan al genoeg. Uit onderzoek (1999) is bekend dat 3,8% van de scholieren tussen de 12 en 18 jaar ooit een ‘XTC’-pil heeft geslikt.
Onderzoek in het uitgaanscircuit (1997) leverde de volgende gegevens op: 64% van de bezoekers van houseparty’s had XTC geslikt op de avond van het onderzoek. Bij discobezoekers was dat 36%. Een minderheid gebruikt XTC thuis in de verwachting daarmee een sfeer van intimiteit op te roepen.
Hoeveel iemand slikt, wisselt natuurlijk per persoon. Veel gebruikers nemen heel af en toe een pil in het weekend. Bij de meesten beperkt zich dat tot een bepaalde levensfase. Maar er blijven natuurlijk mensen voor wie een feest geen feest is zonder een paar pillen.
Wie XTC gebruikt, doet dat vanwege de effecten die het middel veroorzaakt of waarvan anderen zeggen dat ze optreden. Dit betekent, dat de gebruiker niet altijd vindt wat hij zoekt. Ook andere drijfveren spelen een rol. Sommige mensen vinden dat je ‘alles moet proberen’. Anderen gebruiken om mee te doen, om de werkelijkheid te ontvluchten of vanwege de spanning.

Het gevoel:
De gebruiker wordt opgepept. Hij krijgt zowel lichamelijk als geestelijk een energiek gevoel. Vermoeidheid wordt onderdrukt. Dat wil niet zeggen dat deze verdwenen is. Als de pil uitgewerkt is, komt de vermoeidheid in versterkte mate terug. Tegelijkertijd wordt de waarneming intenser.
Onder invloed van XTC worden mensen sneller intiem en vertrouwelijk met anderen.
Een ingenomen pil of capsule begint na 20 tot 60 minuten te werken. Het eerste uur daarna is het effect het sterkst. Na 4 tot 6 uur is het weg. Sommige gebruikers blijven ook de volgende dag een licht na-effect voelen. Dat kan een prettig maar ook een leeg en gedeprimeerd gevoel zijn. Een depressieve of chagrijnige stemming kan dagen blijven hangen.
Daarnaast komen een stijf gevoel in de kaken, hartkloppingen, een droge keel en mond, misselijkheid en benauwdheid voor. Af en toe zijn de bewegingen moeilijk te co¨rdineren. Deze onaangename bijeffecten kunnen tot paniek leiden.
De sterkte van de effecten hangt af van de pillen en de ingenomen hoeveelheid. Maar ook van de gevoeligheid, de stemming, de verwachting en de conditie van de gebruiker. Tenslotte is de omgeving waarin gebruikt wordt ook van invloed.

Verslavend?
Je kunt onderscheid maken tussen geestelijke en lichamelijke afhankelijkheid. We spreken van lichamelijke afhankelijkheid, als het lichaam protesteert wanneer met gebruik van een middel wordt gestopt (ontwenningsverschijnselen).
XTC geeft geen ontwenningverschijnselen, maar er is wel steeds meer nodig om hetzelfde effect nog te voelen. Pas na een periode van niet-slikken treedt het bewustzijnsveranderende effect weer op. Het snel na elkaar slikken van XTC-pillen heeft dus geen enkele zin. Dat versterkt alleen de oppeppende werking en vergroot de kans op complicaties. Geestelijke afhankelijkheid houdt in dat de gebruiker steeds sterker naar het middel verlangt en zich eigenlijk niet meer prettig kan voelen zonder. Bij gebruik van XTC kan dat het geval zijn. Dat komt met name doordat sommige mensen moeilijk zonder ‘kicks’ kunnen. XTC en andere middelen kunnen hierin voorzien.

Zichtbaar?
XTC-gebruik brengt wel bepaalde symptomen met zich mee zoals depressiviteit, angsten, slaapstoornissen. Maar die kunnen ook het gevolg van iets anders zijn. Bovendien zijn ze vaak nauwelijks waarneembaar. Eigenlijk kan alleen een open gesprek duidelijk maken of iemand wel of niet gebruikt. Daarbij is het belangrijk om het slikken van XTC niet op voorhand te veroordelen. Want dat maakt de kans op een open gesprek klein.




Drugs laten testen:
Er zijn twee mogelijkheden:een snelle test en een laboratoriumtest.

Snelle test
Hierbij wordt een klein beetje van je pil of poeder gebruikt om mee te testen, de rest krijg je terug. Je pil wordt vergeleken met de pillen die die week op de herkenningslijst staan. Dat zijn pillen waarvan er twee of meer de afgelopen periode in een laboratorium zijn getest. Aan de hand van de uiterlijke kenmerken en een klein chemisch proefje wordt bepaald of jouw pil dezelfde is als één van de pillen op de herkenningslijst. Zo ja, dan gaat het om een soortgelijke pil en krijg je te horen wat en hoeveel er in die pil zit. Wordt de pil niet herkend, dan kun je deze laten opsturen naar het laboratorium.

Laboratoriumtest
Poeders en ook pillen die ter plekke niet herkend worden kun je laten opsturen naar het laboratorium. In het laboratorium wordt je pil of je poeder geanalyseerd. Je krijgt je pil of poeder niet terug. Na ongeveer één week krijg je de uitslag via de testservice waar je je pil of poeder hebt laten testen. Hier krijg je ook verdere informatie over de stoffen die in de pil of het poeder zijn aangetroffen.
Een snelle test kun je alleen bij een testservice laten uitvoeren. Bij een inleverpunt wordt je pil of poeder altijd doorgestuurd naar het laboratorium.


Zelf drugs testen:
In smartshops en via het internet zijn zelftesten (bijvoorbeeld EZ Test en DopeTest te koop). Bij deze testen gaat het om een kleurtest, gebaseerd op de Marquis-test. Het is niet mogelijk om op basis van alleen deze test een betrouwbare uitspraak te doen over de inhoud van een pil. De kleurreactie is niet meer dan een indicatie voor de inhoud en geeft geen enkele informatie over de hoeveelheid van een stof.
Het grote gevaar van een zelftest is dat de test een valse schijn van zekerheid kan geven. Pillen waarin meer stoffen voorkomen, geven met een zelftest vaak verwarrende of misleidende uitkomsten. Dit gevaar bestaat vooral bij pillen welke naast een XTC-achtige (MDMA, MDEA, MDA) een andere ongewenste stof bevatten. Voorbeelden van dergelijke stoffen uit het verleden zijn: strychnine (rattengif) en PMA.
De enige manier om de daadwerkelijke inhoud van een pil te kunnen achterhalen is deze te laten testen bij een van de officiële testservices op deze site. Deze testservices gebruiken ook de Marquis-test, echter alleen als indicatie. Bij een testservice kun je een volledige uitslag krijgen over de inhoud van een pil (of andere drugs), zowel kwalitatief als kwantitatief.


Tot slot
Bij het samenstellen van deze special ben ik wel een stuk wijzer geworden.. Sommige dingen waren mij bekend en sommige niet.. Ik denk dat velen van jullie de meeste informatie niet wisten.