Paard van Troje, Den Haag
Berlijn is reeds jaren spraakmakend op muzikaal en creatief vlak. Om Nederland kennis te laten maken met de onbegrensde creativiteit in de Berlijnse muziekscene lanceren Paard van Troje en het TodaysArt Festival het nieuwe festival Berlin Ruft An op de vrijdagavond en -nacht van 23 maart. Op de twee podia van het Paard van Troje in Den Haag treden dan gedurende één avond en nacht meer dan acht bands, dj's en live-acts op. Gezamenlijke vormen deze een programma dat een actueel beeld geeft van de stand van zaken binnen de hedendaagse invloedrijke muziekscene van Berlijn, waarbij de focus ligt op de diversiteit van al de onbekende muzikale "earcandy" dat de Duitse hoofdstad te bieden heeft. Onder andere optredens van Gods of Blitz, The Scandals en oudgediende A Guy Called Gerald maken dat deze eerste editie van Berlin Ruft An de sfeer van Berlijn naar Nederland weet te halen.
De Duitse metropool speelt als aandrijver van nieuwe ontwikkelingen binnen de popmuziek een steeds grotere rol. Na de hereniging van Oost en West verhuisden veel Duitse kunstenaars en muzikanten naar Berlijn. Enerzijds gedreven door nieuwsgierigheid en de uitdaging in een nieuwe omgeving te kunnen werken, anderzijds aangetrokken door de goedkope huisvesting die de voormalige Oost-Duitse stadswijken hadden te bieden. Er onstond een opleving van de muziekcultuur. Vormgegeven door muzikanten, clubs, platenlabels, boekingskantoren en festivals die allen één ding gemeen hadden, namelijk dat ze niet of nauwelijks te categoriseren zijn. Een opleving die de laatste jaren extra kracht heeft gekregen doordat de stad meer en meer muzikanten uit andere landen naar zich toe trekt. Door samenwerking met locale muzikanten, labels en festivals ontstaat een wisselwerking die de muzikale ontwikkelingen in de Duitse hoofdstad nieuwe impulsen geeft en van een uniek karakter en intensiteit voorziet.
Desondanks waren de exponenten van deze ontwikkelingen tot nu toe ondervertegenwoordigd op de Nederlandse pop-podia. Initiatieven als Berlin Underground (De Bunker, KNSM, Amsterdam) en een open-end Tresor Night in TWSTD dj-café breken met die relatieve stilte. Maar waar juist deze voorbeelden focussen op de dancescene in Berlijn, komt de onmogelijk categoriseerbare diversiteit van het Berlijnse muziekaanbod voor het eerst echt tot haar recht op de eerste editie van Berlin Ruft An, en wel met optredens van onder andere de volgende artiesten:
- Gods of Blitz: Gods of Blitz bestaat uit Sebastian Gabel (vocals/bass), Olli Wong en Jens Giovanni Freudenberg op gitaar en Jakob Kiersch achter het drumstel. Kenmerkend voor hun muziek is de hedendaagse indie-rock doorsmeerd met dikke punk en metal. Als dynamische garage-rockers met indie-pop randje, houdt het Berlijnse kwartet hun geluid, zoet en zweterig - ze proppen bijvoorbeeld 13 tracks op 38 minuten op hun laatste album.
- The Scandals: Steve Morell, Emma Eclectic & Andy “Earshock” Schumacher spelen het klaar dat zelfs de zwaarste techno-fetisjisten hun luchtgitaren pakken en helemaal los gaan. Geen dj’s of gasten die zich verbergen achter een laptop. Ze rocken als vette artiesten; van electro naar punk, van no-wave in rock’n’roll. Het is genre-smijtend werk, dat voor bands al meer gesneden koek is, maar voor draaitafelaars nog steeds een innovatie is, wat ze brengen… Party!
- A Guy Called Gerald: Nadat Gerald Simpson, mede-oprichter van 808-state, vorige zomer zijn live-performance EP “Proto Acid: The Berlin Session” releaste is hij daarmee op gelijknamige tour. Gerald over zijn muziek: “Het is zoals ik denk dat house/techno zou hebben geklonken als het hele rave-ding aan Engeland voorbij zou zijn gegaan. Vandaag de dag is het onmogelijk een techno track the spelen in een R&B club. Muziek is nu zo opgedeeld in hokjes dat de funk eruit is. Ik hou juist van een heel palet aan genres”.
- Kraftpost: Konrad Wilde is uniek in zijn soort: Terwijl hij zingt over Bockwurst en koelkasten met schimmels, slaat hij accoorden aan op z’n gitaar en drumt er ook nog tegelijk bij. Kraftpost doet het allemaal relaxt aan en grijpt af en toe zijn megafoon, niet omdat ie gefrustreerd is, maar “because the ladies like it”…Met veel rockachtige beats en Duitse teksten geeft hij een nieuwe invulling aan de Mississippi blues.
- My My: My My is zowel een fantastische aanschakeling van dj- en live-sets als een sterk geheel. Niet alleen op hun releases sluit de flow perfect aan, maar zeker ook tijdens hun live performances. Een dj-set van Carsten Klemann vormt bijvoorbeeld de opwarmer voor Lee Jones & Nick Hoppner’s live-set die weer naadloos overgaat in een back2back dj-set van Nick & Carsten. Alles zit smooth en geconcentreerd in elkaar vervlochten zonder dat je nou precies in de gaten krijgt wie welk deel van de compositie verzorgt.
- Redshape: Welke producer de man met het rode masker precies is, is nog steeds onbekend. Feit is dat er niets dan lof over de man z’n debuut-producties op het Berlijnse Styrax Leaves, Delsin en Music Man door producers als Laurent Garnier, Steve Rachmad, Dan Curtin en Fabrice Lig wordt gesproken. Redshape’s live-set bestaat uit een uiteenlopende mix van Chicago/NY house tot huidige minimaal gepeperde groovers en techno.
- Candie Hank: Dit kwajongens alter ego van Patric Catani schopt al geruimte tijd de internationale muziekscene in de war. Als 12 jarige kende de Commodore 64 al geen geheimen meer voor hem. Op zijn 16e kwamen zijn remixen voor Mouse on Mars, onder zijn aka E De Cologne & Test Tube Kid uit. Weer later releaste hij samen met Paul PM enkele hiphop tracks. Eenmaal op het podium laat Hank z’n arrogantie varen. Na zijn spraakmakende opteden op het TodaysArt Festival 2006 kan je nu salon muziek voor vampieren, oftewel relaxte terror verwachten: een panisch ketsend schot door de puinhopen van vervlogen tijden, een slijmerige tango van de toekomst…