In vergelijking tot Reality to Midi en Heilstyle zal het voor veel mensen, of liever gezegd veel Johannes Heil liefhebbers, wel even schrikken zijn. Dit album is in zijn geheel namelijk een stuk dieper in vergelijking tot de producties die hij afgelopen jaren maakte en draaide.
Maar anders hoeft niet per definitie slecht te zijn. Johannes Heil bewijst dat met dit album. Het is uiteraard nog steeds techno maar dan met meer gevoel gebracht. Je zou kunnen zeggen dat het meer luister muziek is geworden in plaats van feest muziek. Perfecte cd dus voor in de auto.
Het begin van de cd is al gelijk verrassend te noemen. De eerste 3 nummers, Pt.04/Pt.05/Pt.07, zijn erg rustgevende nummers met veel minimale geluiden. Nummers die zo diep zijn dat ze wat weg hebben van lounge muziek en dat is wel verbazingwekkend te noemen want, zoals al eerder gezegd, als ik de naam Johannes Heil hoor associeer ik die niet met dit soort muziek.
Bij het nummer Pt.02 wordt het al wat sneller en wat meer dansbaarder, maar nog steeds neemt het gevoel wat in het nummer zit de overhand in vergelijking tot bijvoorbeeld andere techno nummers van Johannes Heil.
Pt.06 die hierop volgt is dan het eerste nummer met een wat duidelijkere bass. In mijn ogen zou dit een lekker nummer zijn om een (funky) techno set mee te beginnen. Dit nummer heeft in het begin ook een lekkere break die zorgt voor redelijke wat energie als daarna het nummer weer wat opgebouwd.
Dit is ook het punt dat je het gevoel krijgt dat de rest van de cd wel wat harder zou kunnen zijn. Maar met dit gevoel sla je dan helemaal de plank mis. Het nummer wat hierop volgt heeft een intro die weer dezelfde rust uitstraalt zoals de eerste 3 nummers van het album. Dit nummer heet overigens Pt.11 en is een exclusief nummer dat alleen maar op de cd-versie van het album staat.
Met Pt.08 is het dan ineens weer tijd voor wat snellere hardere techno. Dit is mijns inziens het eerste nummer wat ook op een van de vorige cd's van Johannes Heil had kunnen staan. Maar nog steeds zitten er steeds terugkerende geluiden in verwerkt die het nummer toch nog een diepgang geven.
Deze lijn wordt doorgezet met het 2e exclusieve nummer Pt.12. Het nummer begint gelijk redelijk funky met een minimaal aantal geluiden. Steeds meer geluiden komen daar bij en je voelt gewoon dat er wordt toegewerkt naar een goed dansbaar technonummer. Wat mij betreft is dit het beste nummer van het hele album. Maar ik kijk hier ook naar met de ogen van iemand die op muziek wil dansen.
Pt.10 die hierna komt is een betrekkelijk kort nummer met zijn 2 minuten en 6 seconden. Een kort maar krachtig technonummer waar het begin overheerst met trommels. Daarna is er een kort melodietje doormiddel van een piepje, waarna de trommels weer onvermoeid verder gaan. Een heel minimaal nummer maar toch ook weer erg lekker.
20.000 leagues under the skin Pt.01 is dan al weer de afsluiter van dit album. Maar dit is niet zomaar een afsluiter, het is tegelijk ook het langste nummer van het hele album met haar 11 minuten en 14 seconden. Dit nummer begint heel diep en verrassend genoeg blijft het ook een diep nummer. Met de steeds weer terugkerende geluiden lijkt het nummer aan te sturen op een break waarna het nummer misschien ineens wat harder zou worden, maar het blijft dus diep.
Dat laatste nummer is eigenlijk wel kenmerkend voor het hele album. Dit nieuwe album is namelijk, zoals al vaker gezegd, heel erg diep, afwisselend en daardoor erg verrassend. Je blijft er geboeid naar luisteren. Wat mij betreft zeker een aanrader!
De samples in deze review zijn te beluisteren met het programma Real Media Player, wat je hier kan downloaden.