Mono

Het nieuwe Monoseizoen staat weer voor de deur. Na een korte escapade in de Melkweg strijkt het maandelijkse concept neer in de More. Er is de laatste tijd veel veranderd in de club aan de Rozengracht. Het klinische wit op de muren heeft plaatsgemaakt voor warme roodtinten, de soundsystem heeft een opkikker gekregen en de programmering is beter dan ooit tevoor. Morality @ More organiseert elke vrijdag memorabele avonden in samenwerking met de beste Amsterdamse organisaties. Dé avond bij uitstek voor een dakloos minimalconcept? Dat dacht de Monocrew ook. Daarom hosten zij er vanaf 25 februari één vrijdagavond in de maand.

Het afgelopen jaar is Nederland overspoeld met fantastische minimal-acts. Het was dan ook geen makkelijke taak om weer met een originele kwaliteitsline-up te komen. Maar - oren op scherp en blik op het Oosten, en je komt tegenwoordig een heel eind. Berlijn heeft zich de laatste jaren ontpopt als het Mekka van de minimale sound en fungeert als een broedplaats voor topartiesten in het genre.

Jay Haze is misschien wel de snelst rijzende ster aan het Berlijnse producersfirmament. Binnen een jaar heeft de gewezen glasblazer (!) furore gemaakt met een aantal krakers die de Duitse clubs op hun grondvesten lieten schudden. In 1998 besloot Jay Haze zich volledig te storten op zijn muzikale carrière. In de jaren daarop volgend stichtte hij met Björn Hartmann de labels Tuning Spork en Contexterrior. Al snel ontgroeiden Jay en Björn de Noordamerikaanse microscene en besloten hun geluk aan deze kant van de oceaan te beproeven. Na een korte tussenstop in Amsterdam verkaste Jay naar Berlijn.

Die beslissing heeft hem geen windeieren gelegd. Zo wist hij het afgelopen jaar artiesten als Losoul, Dandy Jack, Guido Schneider, Stewart Walker, Robag Wruhme en Ricardo Villalobos binnen te halen voor zijn label. En waarom ook niet? Zijn eigen produkties - onlangs nog samen met Ricardo - getuigen namelijk van immense originaliteit en vakmanschap. Jay Haze mag zich dan ook rekenen tot de meest toonaangevenden in het vak.

Ook Parijs is in opkomst wat betreft minimal. Een der vaandeldragers van de Franse scene is Cabanne, die op zijn labels Telegraph en Logistic menige contemporaire clubhit uitbracht. Dankzij zijn eigen releases op labels als 7th City, Karat en Perlon wordt hij gezien als een der vooruitstrevendste producers op het gebied van de clickhouse. Tijdens Montreal’s MUTEK-festival maakte hij deel uit van het eerste Narod Niki project, een samenwerkingsverband met niemand minder dan Villalobos, Akufen, Luciano, Dandy Jack en Hawtin. Daarnaast produceert hij niet alleen samen met Gluck onder het pseudoniem Ultrakurt, maar ook vormt hij met Ark het duo Copacabannark. Om nog maar te zwijgen over zijn carriere als jazzgitarist. Kortom, een muzikale duizendpoot wier optreden niet gemist mag worden!

Maar een Mono is natuurlijk niets zonder de gebruikelijke residents. Boris Werner mag dan te boek staan als de Wip Wap, muzikaal gezien is hij solid as a rock en minimaal als de neten. Aron Friedman doet er nog een schepje bovenop met zijn postnatale hang naar smerige Chicagohouse. Beiden zijn als kind niet genoeg geknuffeld en dat wreekt zich onherroepelijk achter de decks.

Dit moet een knaller worden zoals we die alleen van Mono gewend zijn, dus zorg dat je erbij bent